Hoe professioneel is de journalistiek eigenlijk?

Voor een journalist is het niet altijd makkelijk om "nieuws" te verzamelen en dit, liefst als eerste, naar buiten te brengen. Vooral de landelijke kranten voeren hierover een keiharde dagelijkse strijd want het gaat er tenslotte om, zoveel mogelijk lezers te trekken. Met recht een echte struggle for live. Dat de schrijvende pers het altijd af moet leggen tegen de live-registratie via televisie of internet is een feit, maar het voordeel van de schrijvende pers is dat men vaak wat dieper op zaken kan ingaan en wat extra en nadere informatie kan geven. Natuurlijk vindt er binnen de media in Twenterand ook zo'n strijd plaats al zullen de woorden op leven en dood hier niet echt van toepassing zijn. Ook hier hebben Delta FM/TV, RTV Oost, Westerhaar Digitaal en Twenterand Nieuws het voordeel van een razendsnelle berichtgeving terwijl Tubantia gehouden is aan deadlines en plaatsingsmogelijkheden (ruimte). De weekbladen in Twenterand, dat zijn er best wel een aantal, hebben de kans veel meer beschouwelijk te reageren op de plaatselijke gebeurtenissen en ook meer de achtergronden te belichten.

Dat de politiek een dankbaar onderwerp is, bij zowel de landelijke als de plaatselijke media, is een feit waar niets op af te dingen valt. Dat dus zowel Delta, RTV Oost, Westerhaar Digitaal, Twenterand Nieuws, Tubantia alsmede de weekbladen De Koerier, De Twenterand Courant, De Toren, De Veenstreek etc. proberen ook via politieke onderwerpen kijkers en lezers te binden is dan ook volstrekt logisch. Persoonlijk maak ik ook zeer graag en vaak gebruik van deze media om standpunten namens mijn partij naar voren te brengen en ik ben zeker dankbaar dat ik hiervoor de gelegenheid krijg. Leven en laten leven is hier natuurlijk zeker van toepassing. Voor een politieke partij zijn de media heel belangrijk en een goede relatie met de pers is vanzelfsprekend heel erg meegenomen. Hoewel de journalist natuurlijk geheel onafhankelijk moet opereren, scheelt het toch als je een goede verstandhouding met elkaar hebt. Je hebt elkaar dus nodig en als dit begrip wederzijds is, kan er goed en objectief worden samengewerkt.

Het werk van een journalist is zeker niet makkelijk en hij of zij moet ook in de zogenaamde komkommertijden zorgen voor redactionele artikelen die de lezers vervolgens ook nog moeten boeien. Zoals eerder aangegeven is de (plaatselijke) politiek altijd een dankbaar onderwerp. Ik kan ook niet ontkennen dat wij er als politici regelmatig in slagen om voor opschudding en nieuws te zorgen. Ik ben echter van mening dat een journalist ook zelf op zoek moet gaan naar "nieuws" om zaken boven tafel te krijgen, hij of zij moet voortdurend via zijn of haar netwerk als eerste proberen met nieuwswaardige feiten te komen. Afwachten tot er weer eens een persbericht aangeleverd wordt of via een mail reacties uit proberen te lokken lijken mij niet de manier waarop journalistiek in principe bedreven moet worden. Natuurlijk moet je als journalist gebruik maken van de aangeleverde persberichten en kun je via mails extra informatie inwinnen maar een echte journalist moet een jager zijn, een jager op zoek naar zijn prooi en deze prooi heet "nieuws" met als ultiem hoogtepunt: De scoop. Journalistiek bedrijven kan echt niet alleen maar van achter de computer.

Afgelopen dagen werd ik geconfronteerd met een journalist die van de verschillende fractievoorzitters in Twenterand een mening wilde horen over hoe we de werkloosheid in Twenterand terug gaan brengen, hoe we de jeugdwerkloosheid willen aanpakken, welke prioriteiten er met betrekking tot de werkgelegenheid en de economie in Twenterand zijn en welke grootste bestuurlijke problemen er zijn in Twenterand of in ons land. De journalist wilde de diverse antwoorden van de fractievoorzitters met elkaar vergelijken en vervolgens verwerken in een artikel. Op de vragen dienden we wel binnen een paar dagen te antwoorden omdat deze journalist gehouden was aan een deadline.

Dat zijn natuurlijk wel heel veel vragen over één van de meest belangrijke en moeilijkste onderwerpen van dit moment, hier zijn zelfs wel boeken over vol te schrijven. Het zijn zeer zeker maatschappelijk relevante onderwerpen waarover door de politieke partijen ook nog eens verschillend wordt gedacht. Deze verschillen spelen landelijk veel meer en zeker naar de verkiezingen van 12 september worden deze extra aangezet. Deze onderwerpen hebben echter zoveel kanten, dat ik niet zie hoe je via een mailtje je mening zo kunt verwoorden, dat deze ook juist worden gereproduceerd in een krantenartikel. Laat staan dat er aan de standpunten van alle zeven fractievoorzitters in één artikel evenveel aandacht kan worden geschonken. Tevens hebben zes van de zeven partijen een coalitieakkoord gesloten waardoor er binnen Twenterand over deze zaken geen uitzonderlijke grote verschillen bestaan. Bovendien zijn nog niet alle fractievoorzitters terug van vakantie, waardoor deze vragen mogelijk ook niet door iedereen kunnen worden beantwoord, hoewel dit laatste voor mij niet doorslaggevend was. Ik ben van mening dat de journalist, door op deze wijze antwoorden te verzamelen en reacties uit te lokken, geen of zeker niet volledig recht doet aan zijn journalistieke taken. Het is, naar mijn overtuiging, wel heel (te) makkelijk om op deze wijze een aantal partijstandpunten te verzamelen en hier mogelijk zijn of haar eigen interpretatie aan te geven en die vervolgens te verwerken in een artikel. Ik heb om deze redenen aangegeven hieraan dus niet mee te werken. Ik kan u garanderen, dat zoiets mij best moeilijk valt, want ik ben gek op publiciteit. :) Ik heb de journalist aangeraden de diverse verkiezingsprogramma's van de partijen eens door te nemen en vervolgens geadviseerd om een politiek debat te organiseren tussen alle fractievoorzitters om over dit belangrijke onderwerp met elkaar van gedachten te wisselen. Dan doe je recht aan zo'n belangrijk onderwerp en krijgt iedere partij een zelfde mogelijkheid om het partijstandpunt te verwoorden. Communicatie tussen politieke partijen en de inwoners en kiezers is heel erg belangrijk maar dit dient wel op een juiste manier te geschieden. Tijdens een politiek debat bijvoorbeeld, zijn we er als politiek verantwoordelijken zelf bij om het juiste partijstandpunt naar voren te brengen en kunnen we ook direct reageren als er onduidelijkheden zijn of er mogelijk verkeerde conclusies worden getrokken. Ook heb ik de journalist aangegeven best mee te willen werken aan een exclusief interview waarin deze vragen worden betrokken en dat hij of zij hier bijvoorbeeld een serie met alle fractievoorzitters van zou kunnen maken.

Ik ben zeker niet vies van publiciteit dat is algemeen bekend, maar ik probeer onze VVD standpunten wel altijd zo professioneel en zo duidelijk mogelijk over het voetlicht te brengen. Ik ben van mening dat ik ook zo'n professionele houding van de journalistiek mag verwachten en deze vorm van nieuwsgaring over zo'n maatschappelijk relevant onderwerp past hier naar mijn mening niet onder. Een simpel staatje, met daarin de zeven verschillende standpunten van de partijen doet ook geen recht aan één van de belangrijkste problemen die we samen moeten oplossen de komende tijd. Dit onderwerp verdient een betere en meer professionele benadering. Ik wil hier zeker heel graag aan meewerken.