Ik ga volgend jaar kaartjes verkopen bij zwembad De Groene Jager.

Ik kan er helaas niet aan ontkomen, ik moet het even met u hebben over de gang van zaken tijdens een ludieke actie van een groep betrokken zwemmers. Deze, vooral wat oudere groep zwemmers, zwemt al jarenlang een aantal keren per week, heel vroeg in de ochtend, in het openluchtzwembad De Groene Jager. Ik had mijzelf uitgenodigd voor deze ceremonie en ik was vanmorgen om 08.00 uur aanwezig in zwembad De Groene Jager. Een heel gezellige bedoening, koffie, donuts, de groep zwemmers had de zaken goed voor elkaar. Ook mijn collega raadsleden Henk Veurink en Gerrit Laarman waren aanwezig en voor we het wisten stonden we pontificaal vooraan en begon de groep een, speciaal voor deze gelegenheid, geschreven tekst op een bestaande melodie te zingen. Ik kon het niet allemaal woordelijk verstaan, maar het woord verdriet kwam er vele malen in voor. De toonvastheid bij het tweede lied was wat minder, maar de boodschap was duidelijk over gekomen. Deze mensen deden een oproep, alles in het werk te stellen, om ook volgend jaar dit schitterende openluchtbad open te houden. Een mooie en geslaagde actie en ik neem diep mijn pet af voor de betrokkenheid van deze zwemmers.

Ik had met de werkgroep Ons Den Ham afgesproken dat ik van de gelegenheid gebruik zou maken om de, woensdagavond 29 augustus 2012, vastgestelde (concept) beleidsregels privatisering zwembaden, namens de raadswerkgroep zwembaden officieel aan hen te overhandigen. In een kort toespraakje heb ik eerst de zwemmers bedankt voor hun gezang en aangegeven dat de politieke beslissing genomen is en dat, als er niets gebeurt, dit zwembad gesloten zal worden. Ik gaf aan dat dit een politieke beslissing is geweest, gesteund door alle partijen, waaronder ook de VVD, uitgezonderd Gemeentebelangen Twenterand. Maar ik gaf ook aan, dat er volgens mij, geen reden was voor verdriet, want er lagen volop kansen voor geïnteresseerde partijen dit zwembad voort te zetten. De raadswerkgroep heeft daarvoor de (concept) voorwaarden vastgesteld en ik gaf aan dat, naar de mening van de raadswerkgroep, deze voorwaarden een goede basis zouden vormen om ook volgend jaar weer gebruik te kunnen maken van dit mooie zwembad.

Ik heb vervolgens deze voorwaarden officieel aan de heer Jos Bonte, voorzitter van de werkgroep Ons Den Ham overhandigd. Deze groep is mogelijk één van de geïnteresseerde partijen in het voortzetten van dit zwembad. Deze overhandiging was natuurlijk een van te voren afgesproken handeling, passend bij deze ochtend. Ik vroeg aan de heer Bonte, alvorens op deze voorwaarden te reageren, eerst deze beleidsregels goed te bestuderen en gaf tevens aan dat de raadswerkgroep graag alle vragen zou beantwoorden in een nog te maken afspraak voor de eerste week van september 2012. De reactie van de voorzitter loog er helaas niet om, hij gaf aan dat de werkgroep Ons Den Ham de voorwaarden gisterenavond reeds had bestudeerd, de beleidsregels erg tegen vond vallen en met deze regels niets kon. Punt! Geen enkele opening door bijvoorbeeld aan te geven, dat we over de voorwaarden nog maar eens moesten praten, of woorden met een zelfde strekking. Als je aangeeft ergens niks mee te kunnen, houdt dit volgens mij in dat de definitieve beslissing is genomen, einde verhaal! Ook de stelligheid, waarmee hij deze woorden uitsprak, droegen hieraan bij. De deur werd dus, in mijn beleving, keihard dichtgesmeten en deze uitspraken deden het optimisme onder de zwemmers, over de kansen op een mogelijke doorstart van hun zwembad, uiteraard geen goed en dat was helaas ook direct te merken.

De heer Bonte gaat natuurlijk over zijn eigen uitspraken en is daar zelf verantwoordelijk voor, maar deze woorden zorgden er wel voor dat de positieve en relaxte stemming op slag totaal omsloeg. Dit was een reactie die, naar mijn mening, niet echt paste bij deze ludieke manifestatie en heel jammer dat de, door de groep betrokken zwemmers georganiseerde actie, zo in mineur moest eindigen, om maar even bij de muziek te blijven. Deze uitspraken waren zeker op dat moment niet nodig geweest en horen thuis in de reeds geplande informatieronde met de raadswerkgroep. Wij, want ik trek mij dit ook persoonlijk aan, hebben als gasten van de zwemmers, hun feestje verstoord en de sfeer verpest. Ik ga vrijwel nooit een debat of discussie uit de weg en het ligt niet in mijn aard weg te lopen bij en voor een discussie, maar deze gelegenheid was niet de tijd en zeker niet de plaats om met elkaar over de beleidsregels in discussie te gaan. Ik had de heer Jos Bonte al minimaal 4 of 5 maal bij eerdere gelegenheden aangegeven niet met hem te kunnen discussiëren over het onderwerp zwembaden. Niet omdat ik dit niet zou willen, maar simpelweg omdat ik geen woordvoerder ben van de raadswerkgroep zwembaden. Op z'n minst wat vreemd dat ik nu het verwijt krijg weg te lopen voor een discussie. Dit had de heer Jos Bonte kunnen en ook moeten weten. Ik was ook helemaal niet boos, maar wel teleurgesteld en voornamelijk nog in mijzelf. Ik voel mij zeker mede verantwoordelijk, dat er toch enige discussie is ontstaan en bied daarom mijn oprechte excuses aan de groep enthousiaste zwemmers aan. Wij waren te gast op uw feestje en wij hebben ons niet als gasten gedragen.

De eerste social media berichten vliegen inmiddels al weer door de lucht en de ene primaire reactie is nog gekker dan de andere. Gemeentebelangen Twenterand brengt ook berichten naar buiten, of is er als de kippen bij om berichten van anderen te retweeten. Jammer dat deze partij vergeet dat ze zelf, geheel vrijwillig, is opgestapt uit de raadswerkgroep. Dat je, door op te stappen of weg te lopen, als partij geen invloed kunt uitoefenen op de inhoud van deze(concept)beleidsregels is natuurlijk logisch, maar daar hebben ze toch echt zelf voor gekozen. Ook de berichtgeving in sommige bij ons bekende media, is tot aan dit moment niet overal correct of volledig. Het begrip hoor en wederhoor wordt helaas steeds minder toegepast, lijkt het wel. Wat een onbegrip, wat een verwijten, wat een uitspraken en dat alles voordat beide partijen ook maar één keer met elkaar over deze voorwaarden aan tafel hebben gezeten en er mogelijk prangende vragen konden worden beantwoord. Dat deze manier van communicatie, de zaken er niet makkelijker op maken om samen naar oplossingen voor De Groene Jager te zoeken is helaas evident. Gelukkig zijn er ook andere partijen geïnteresseerd in de voortzetting van De Groene Jager, dus wat dat betreft blijf ik hoopvol gestemd. Want het gaat tenslotte om de toekomst van De Groene Jager en daar wil ik mij ook persoonlijk graag voor in zetten. Politiek heb ik een beslissing moeten nemen waar ik nog steeds voor 100% achter sta, maar dat wil niet zeggen dat er geen kansen liggen voor privatisering. De Groene Jager is schitterend gelegen en is ruim tien jaar geleden nog voor 2,7 miljoen gulden verbouwd. Ik zie als ondernemer grote mogelijkheden liggen, zeker in combinatie met horeca activiteiten. Mijn handen jeuken, maar ik mag niet meer van mijn vrouw. Maar ik mag volgend jaar wel kaartjes gaan verkopen en dat ga ik ook zeker doen.