Old soldiers never die

Ik lees net dat Wibe Verboom weer mee gaat doen aan de gemeentelijke verkiezingen in 2014. Hij kan het kennelijk niet laten en dit getuigt van een grote ambitie en een bijzondere betrokkenheid bij onze samenleving. Of zijn het de duidelijke kenmerken van iemand met een te groot ego, aangevuld met een vorm van masochisme? Laten we eens wat zaken op een rijtje zetten en daarna een conclusie trekken.

Dit is binnen een paar jaar tijd de 5e politieke partij waar Verboom persoonlijk bij betrokken is. Hoewel dit zeker een nationaal record is, lijkt mij dit toch naar de kiezer toe, allemaal niet erg geloofwaardig overkomen. Hij was in de periode 2008-2010 raadslid voor LLT maar besloot op het einde van die periode voor zichzelf te beginnen en heeft als Lijst Verboom deze raadsperiode afgemaakt. Hij viel als raadslid eigenlijk niet bijzonder op, zowel positief als negatief niet en de uitdrukking dertien in een dozijn is hier op zijn plaats, hoewel hij zeker niet de enige was. Zelf, maar ook een paar mensen in zijn heel directe omgeving hadden hier echter heel andere gedachten over. Dat mag natuurlijk, maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat hier een zekere vorm van zelfoverschatting een (te) grote rol speelde. Na zich eerst als kandidaat namens de VVD voor de gemeenteraadsverkiezingen 2010 gepresenteerd te hebben, voelde hij aan geen hoofdrol te kunnen vervullen binnen deze partij en koos er voor, hals over kop, lijsttrekker te worden van Trots op Nederland. Dat haastige spoed zelden goed is werd weer eens bewezen door zijn keuze voor een kandidaat op deze lijst met een rechts extremistische achtergrond. De verkiezingen liepen uit op een debacle voor Verboom. Hij wierp zich vervolgens op als onze nieuwe G.B.J.Hiltermann en gaf volstrekt ongevraagd commentaar op de gemeentelijke politiek via zijn eigen website. Buiten de weinig aansprekende stukjes viel zijn gebrek aan kennis van de Nederlandse grammatica mij op. Hier hadden de mensen in zijn omgeving, waar hij zelf zo mee schermt, hem toch voor moeten en kunnen waarschuwen? Of beter nog, mee moeten helpen. Ik laat soms ook passages die ik niet helemaal vertrouw, taalkundig even controleren, daar is echt niets mis mee.

Maar kennelijk is Verboom nogal hardleers en is zijn ego wel erg groot, want hij heeft kenbaar gemaakt wederom mee te willen doen aan de komende gemeenteraadsverkiezingen. Hij heeft hiervoor zelfs een eigen partij opgericht onder de naam Vriezenveens Belang. De keuze voor deze naam geeft duidelijk aan dat hij het echt niet snapt. Hoe kun je nu in Twenterand een partij oprichten, die zich op voorhand al uitspreekt alleen voor de belangen van een gedeelte van de inwoners op te komen? Waarom heeft niemand in zijn omgeving ook hier geprobeerd hem tegen zichzelf te beschermen en hem doen in laten zien dat dit niet zo'n verstandige beslissing is? Kerktorenpolitiek en dorpisme is wel het laatste waar we op zitten te wachten in Twenterand. Deze vorm van polarisatie kunnen we missen als kiespijn en brengt ons niets verder. Alleen samen (met alle kernen en inwoners) kunnen we wat bereiken en zijn we sterk. De toegevoegde waarde van weer een "one issue" partij is nihil en slecht voor het imago van de politiek. Daar maak ik op dit moment onderdeel van uit vandaar dit blog met mijn mening over de oprichting van deze nieuwe, wel heel erg extreem lokale, partij. Zoals ik gelezen heb gaat de partij Vriezenveens Belang zich primair inzetten tegen de verpaupering in Vriezenveen en is voor de verbetering van ons gemeentelijke wegennet en de stoepen. Laten dit nu ook (speer)punten zijn van GBT, CDA, CU, PvdA, VVD, SGP en fractie Boerkamp, waarom dan zo nodig een nieuwe partij oprichten? Hij zou zich toch ook aan kunnen sluiten bij één van de andere partijen en zijn betrokkenheid bij de samenleving op deze manier kunnen laten blijken? Waarom de gemeenschap met extra kosten opzadelen, die het meedoen aan de verkiezingen van een extra partij nu eenmaal met zich meebrengen? Als je voor de gemeenschap van Twenterand wat wilt betekenen kun je jezelf toch ook als vrijwilliger beschikbaar stellen?

Maar Verboom heeft, samen met zijn vrouw en enkele getrouwen, echter gekozen voor de oprichting van een eigen partij, waar hij (weer) zelf lijsttrekker van kan worden. Dat heeft dus helaas weinig of niets met de betrokkenheid bij onze Twenterandse samenleving te maken. Dit is volgens mij gewoon egotripperij en het niet om kunnen gaan met verlies en het niet erkennen dat je politieke houdbaarheidsdatum al lang verstreken is. Dit noemen ze ook wel eens het Heintje Davids syndroom. Twenterand zit niet te wachten op de ambities van (nog) een man met een te groot ego en zit zeker ook niet te wachten op een partij die zich uitspreekt slechts voor een gedeelte van de inwoners op te komen. Dat zullen de kiezers in 2014 hem wel duidelijk laten merken en laten we hopen dat hij het dan eindelijk gaat snappen, maar daar zet ik toch wel mijn vraagtekens bij. De kreet "old soldiers never die" is hier erg toepasselijk, zeker gezien zijn achtergrond. Inhoudelijk voegt deze nieuwe partij helaas dus niets toe aan de gemeentelijke politiek, versnippering brengt ons niets en (te) grote ego's zijn er echt al meer dan genoeg en ik kan dat weten. Natuurlijk staat Verboom volledig in zijn recht om een eigen partij op te richten en mee te doen aan de gemeentelijke verkiezingen en wat dat betreft heb ik er volstrekt geen problemen mee. Maar ik heb ook het recht mijn mening te geven over het hoe, het waarom en het nut van de oprichting van een partij met de naam Vriezenveens Belang. Ik zie er geen toegevoegde waarde voor de kiezers in en daar gaat het tenslotte toch om. Het moet gaan om het belang van de inwoners van heel Twenterand en daaraan moeten persoonlijke belangen totaal ondergeschikt worden gemaakt. Daar heb ik hier dus zo mijn twijfels over. Om dit te verwoorden kies ik mijn eigen woorden, dat kan en mag gelukkig in ons land. Bertus Wessels is van mening dat mijn woorden "masochisme" en "egotripperij" raadslid onwaardig zijn. Dat ben ik dus totaal niet met hem eens maar ook hij heeft vanzelfsprekend recht op een mening. Leve de vrijheid van meningsuiting.