Het gaat bij Pieter Lakeman echt om honderdduizenden!

Pieter Lakeman is al een flink aantal jaren bezig om de vinger te leggen op zere plekken bij met name het bedrijfsleven en de overheid. Hij heeft zich ontpopt als een soort "Ralph Nader" van Nederland. Met wisselend succes, maar altijd met een lange adem kwam hij op voor bepaalde groepen mensen in onze maatschappij. Eigenlijk had ik destijds best bewondering voor zo’n luis in de pels, hij deed het toch allemaal maar. Over door wie en hoe hij werd betaald heb ik mij toen ook nooit zo druk gemaakt.

Ik heb Pieter Lakeman echter de afgelopen periode een aantal keren heel anders op mijn netvlies staan. De eerste keer volgens mij bij ”Pouw en Witteman”, waar hij de mensen opriep om hun spaargeld weg te halen bij de DSB Bank. In feite werd hierdoor het lot van deze bank bezegeld en een faillissement bijna onomkeerbaar. Deze uitspraak was op dat moment echter volkomen ongenuanceerd en er waren geen steekhoudende argumenten die deze oproep konden rechtvaardigen. We moeten ons afvragen of we zo’n man een platform hadden moeten geven om zo’n boodschap naar buiten te kunnen brengen. Een gevaarlijke uitspraak met grote gevolgen. Maar achteraf is dit natuurlijk heel makkelijk praten van mij, dat besef ik natuurlijk wel. Daarna mocht hij opdraven bij “De wereld draait door” waarbij hij, op een vraag van Yvonne Jaspers waarom hij zich zo voor deze zaak inzette, plotseling uit zijn rol viel. Hij sloeg met zijn vuist op tafel en brulde voor meer dan 100.000 mensen, mevrouw Jaspers!

Dat hij zo uitviel was onverklaarbaar en volkomen ongepast vonden velen met mij. Maar nu wordt allemaal duidelijk waarom hij zich zo liet gaan. Yvonne Jaspers, raakte met haar vraag een heel gevoelige snaar want het echte antwoord kon hij haar natuurlijk niet geven. Het ging bij hem echt om honderdduizenden, maar echter niet om mensen maar om keiharde euro’s. Onder het mom van een quasi sociale betrokkenheid en het opkomen voor de benadeelden gaat het Pieter Lakeman maar om één ding: Hoe en waar kan ik mijn uren declareren? Tegen een schamel uurtarief van slechts 300,= euro dat is waar. Daar mogen de betrokkenen nog de handen bij dichtknijpen, want zo’n uurtarief is echt de onderkant van de markt en dus heel schappelijk. Ook volgens advocaat Bert Oude Middendorp van de stichting Hypootheekleed, is een uurtarief van 300,= euro, een tarief dat ook hij in rekening brengt, eigenlijk een soort van liefdewerk oud papier. Dat je dit met droge ogen durft te beweren is een minachting van alle gedupeerden.

Natuurlijk mogen mensen betaald worden voor hun arbeid, daar is niets mis mee. Maar kom er dan gewoon eerlijk vooruit waarvoor je dit doet en welke belangen er spelen. Speel niet de man die uit sociale bewogenheid opkomt voor benadeelden. Wordt niet kwaad als mensen vragen naar je werkelijke beweegredenen maar geef een open en eerlijk antwoord. Advocaat Dion Bartels was hierover vooraf in ieder geval wel duidelijk, maar dat heeft hem ook geen geluk gebracht.

Ik weet dat dit niets met de komende gemeenteraadsverkiezingen heeft te maken, maar ik moest dit toch even kwijt. Ik kreeg een heel naar gevoel bij het lezen van het verhaal over Lakeman en zijn uurtarief van 300,= euro.