De teloorgang van een politiek bolwerk

Jarenlang heeft het CDA, in zowel de gemeente Den Ham als in de gemeente Vriezenveen, politiek gezien de dienst uitgemaakt. Men kende zelfs tijden, dat er meer dan de helft van het aantal zetels werd behaald. Een bestuurderspartij bij uitstek en gewend om de dienst uit te maken of in ieder geval een groot stempel te drukken op de politieke beslissingen in onze gemeente en voorheen in onze twee gemeenten. Maar het valt niet mee om met “macht” om te gaan zonder arrogant te worden. De gevolgen heeft het CDA ondervonden tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen. De partij werd door de kiezers afgestraft en voor het eerst in de politieke geschiedenis van Den Ham en Vriezenveen werd het CDA niet langer de grootste partij. Dat was, denk ik, best even slikken voor deze partij, zo vast verankerd aan het pluche.

Een commissie, bestaande uit eigen mensen, is nu aan het onderzoeken waar het fout is gegaan. Maar gezien de recente ontwikkelingen binnen deze partij zou ik deze commissie een permanente status geven. Ik heb, als buitenstaander met interesse voor de politiek, zo’n commissie echter niet nodig om mijn eigen conclusies te trekken en bescheiden als ik ben, wil ik u deze niet onthouden. De machtsstrijd tussen Henk Nieboer en Couzijn Bos heeft de partij veel schade toegebracht met als gevolg dat (fractie)leden de partij de rug toe keerden. De winnaar(?) Bos werd in de partij niet door iedereen gepruimd, dat was duidelijk en daar hoefde je zelfs geen lid van het CDA voor te zijn. De eerste scheuren in het bastion CDA werden zichtbaar en het traditioneel stemgedrag op het CDA, werd bij veel kiezers niet langer zo vanzelfsprekend. CDA stemmers houden niet van onrust en gekonkel. Het verkeerd inschatten van de problematiek rond de Log’s en de onjuiste wijze van communiceren met de achterban deed de rest. Gevolg een aardverschuiving en misschien, zelfs voor het eerst in de geschiedenis in onze gemeente, het CDA in de oppositierol.

Door de naïeve opstelling van de Christen Unie werd het CDA echter de kans geboden toch nog te mogen regeren. Voor de honger naar macht moest klaarblijkelijk alles wijken, zelfs het politiekverbond met de Christen Unie. Het toneelstukje, in de vorm van een persverklaring door de teruggetreden CDA onderhandelaar Couzijn Bos, deed hier niets aan af. Hij had natuurlijk zijn politieke consequenties moeten trekken uit de vorming van een coalitie die niet zijn voorkeur had. Aanblijven als fractievoorzitter is, in zo’n situatie, volgens mij ongeloofwaardig, welke verklaring je hier ook over aflegt.

In de persbijeenkomst waar de vorming van het college van GBT en CDA kenbaar werd gemaakt, werden ook de vier beoogde wethouders bekend gemaakt. U leest het goed, vier stuks, terwijl in de verkiezingsprogramma’s werd gesproken over maximaal drie wethouders. Maar hier waren de partijbelangen groter dan de noodzakelijke bezuinigingen om over de voorbeeldfunctie van een gemeente maar te zwijgen. Als reden werd aangegeven dat er de komende periode veel bestuurszaken op de gemeente afkomen. Ik hoor nog beide partijen in de diverse debatten een pleidooi houden, om door een verregaande samenwerking met de buurgemeenten juist te komen tot een vermindering van deze bestuurstaken. Loze verkiezingsbeloften dus en louter eigen partijbelang. Is dit ook één van de redenen waarom het collegeprogramma nog steeds niet is uitgebracht en de oppositiepartijen voorlopig monddood zijn?

Nu is er, binnen het CDA, ineens oppositie tegen de kandidatuur van Jan Binnenmars als wethouder. Van Binnenmars was bekend dat hij graag zou willen doorgaan als wethouder en hij is door de leden ook gewoon op plaats drie van de kandidatenlijst gezet. Ik ga mij hier niet mengen in de discussie of hij, wel of niet, een goede wethouder is geweest. Feit is dat, als daar binnen het CDA aan getwijfeld werd, dit tijdens de kandidaatstellingsvergadering naar voren had moeten worden gebracht. Zo werkt dat in een democratische partij. Om een paar dagen voor zijn beëdiging als wethouder, alsnog zijn functioneren ter discussie te stellen, brengt onnodig schade toe aan de persoon Binnenmars en aan het CDA. Deze poging tot politieke broedermoord is voor velen, waaronder ook menig CDA stemmer, werkelijk onbegrijpelijk. Hoe je ook over zijn functioneren denkt, dit had nooit op deze wijze en zo kort voor de beëdiging mogen gebeuren. Zeker niet binnen een partij die normen en waarden zo hoog in het vaandel heeft staan.

Maar al met al is het natuurlijk triest om te zien hoe verscheurd en verdeeld het eens zo trotse CDA bolwerk in Twenterand nu is. Er is een duidelijk gebrek aan leiderschap en volgens mij is dit landelijk gezien, zelfs symptomatisch binnen deze partij. Voor de oppositiepartijen in de gemeenteraad komt dit natuurlijk niet slecht uit. Een collegepartij met een totaal gebrek aan ervaring en de andere partij die, door de onderlinge verdeeldheid, geen juist gebruik kan maken van de wel degelijk aanwezige ervaring. Het CDA is aangeschoten wild, stuurloos wachtend op het genade schot. Ik verheug mij echt op de komende raadsperiode, er liggen grote mogelijkheden voor de oppositie, ondanks de vijf zetels verschil.

Fractie en bestuur van het CDA, ga met elkaar een paar dagen naar de Ardennen en doe een survival cursus. Dan leer je, dat je elkaar nodig hebt en op elkaar moet kunnen vertrouwen. Ook komen de natuurlijke leiders binnen een groep dan automatisch naar voren. Dit is een gratis advies van mij en daar heb je zelfs geen commissie voor nodig. Het CDA zou toch het belang van onze gemeente voor ogen moeten houden en zich niet bezig moeten houden met dit soort onderlinge twisten. Neem je verantwoordelijkheid en ga regeren, dat wilden jullie toch zo graag? Of aanvaard de consequenties van deze situatie en treed terug als collegepartij.