Het is inmiddels algemeen bekend donderdagavond 26 augustus 2010 verraste Trudy van Nederpelt ons allemaal. In de fractievergadering deelde ze ons mede dat zij besloten had te stoppen met haar raadslidmaatschap namens de VVD in de gemeente Twenterand. De redenen van haar vertrek zijn allemaal de revue reeds meerdere malen gepasseerd en of men deze wil aannemen of niet, staat een ieder vrij. Het voltallige bestuur en alle fractieleden hebben echter geen enkele twijfel over de reden voor haar beslissing. Allen betreuren haar vertrek maar respecteren en begrijpen haar beslissing.
Ik ken Trudy nu ongeveer een jaar en ik ben onder de indruk van haar persoonlijkheid, haar vrolijke karakter en natuurlijk van haar ervaring en kennis van zaken. Maar vooral ben ik onder de indruk van haar open en loyale houding naar mij toe. Vanaf het begin heb ik een ieder duidelijk gemaakt dat ik wilde gaan voor een raadszetel en als zodanig was ik dus een directie concurrent voor haar en natuurlijk ook voor de andere kandidaten. Trudy heeft mij echter nooit behandeld als een concurrent maar als één van de kandidaten voor de VVD, uitgaande van de gedachten dat iedere stem telt, niet alleen voor de persoon in kwestie maar ook voor de VVD. Zij besefte direct dat dit in het belang zou zijn van iedereen en dat een goede samenwerking en goede afspraken vooraf, ten goede zou kunnen komen van onze partij. Trudy is tegenover mij dan ook altijd heel loyaal geweest en heeft mij geen strobreed in de weg gelegd in mijn persoonlijke campagne. Ik had haar zegen: “We gaan allemaal aan de slag om zoveel mogelijk stemmen te halen voor de VVD en aan het eind zien we wel wat er uitgekomen is. Als jij meer stemmen haalt dan ik dan geef ik je een dikke kus en gaan samen aan de slag” vertelde ze mij en deze uitspraak staat mij nog altijd bij. Zij stelde het belang van de VVD hoger dan haar persoonlijk belang. Dat was echt niet zo vanzelfsprekend want anderen hadden toch wel wat langer de tijd nodig om er achter te komen wat voor vlees men met die Walraven in de kuip had gekregen, maar dat was natuurlijk ook wel heel begrijpelijk en dat neem ik ook niemand kwalijk. Een paar mensen hadden hier echter meer moeite mee en stelden hun persoonlijke belangen zelfs boven die van de partij en trokken zich terug als kandidaten en leden van de VVD. Jammer natuurlijk maar het was wel hun eigen vrijwillige keuze en misschien hebben deze mensen er nu wel spijt van en smaken de druiven echt heel zuur. Maar in plaats van meer verdeeldheid groeiden we door deze gebeurtenissen naar elkaar toe en hoe langer we samen werkten aan de verkiezingscampagne hoe beter en sterker de onderlinge verhoudingen werden. Achteraf moeten we de “weglopers” misschien zelfs wel bedanken, hoewel dit soort gebeurtenissen een partij natuurlijk nooit goed doen. Maar dit soort dingen komen juist in de politiek wel vaker voor. De kandidaten en het campagneteam zaten op één lijn, niemand uitgezonderd en we respecteerden elkaar volledig. Iedereen wist wat men aan elkaar had en de gemaakte afspraken zijn nooit geschonden. We hebben als team een goede verkiezingscampagne gevoerd waarin we samen optrokken en heel veel plezier hebben beleefd. Een compliment aan alle betrokkenen. Maar het grootste compliment komt Trudy toe. Zonder dat zij mij vooraf kende heeft zij mij vanaf het begin het voordeel van de twijfel en alle ruimte gegeven. Ik ben haar hier heel erg dankbaar voor. Het was voor haar in deze situatie veel makkelijker geweest om zich tegen mij te keren, maar zo zit Trudy niet in elkaar. Een hele goede karaktereigenschap Trudy, ik heb heel veel waardering voor jouw opstelling naar mij toe en ik dank je hiervoor hartelijk. De verkiezingsuitslag was natuurlijk een grote teleurstelling voor ons allemaal maar we zijn na de verkiezingen wel weer direct als team aan de slag gegaan. Met Trudy aan het roer en ijverige en mondige matrozen om haar heen. Dat de omgeving hier soms wat moeite mee had liet ons koud, wij wisten wel beter en lieten zelfs een foto maken met allemaal een kapiteinspet op. Politiek met een (glim)lach. We hebben deze periode niet kunnen afmaken onder kapitein Trudy en zij is, zoals ze zelf aangeeft weer matroos geworden, dat is nu de realiteit.
Ik ben heel blij dat je als adviseur voor de VVD en voor mij beschikbaar blijft Trudy en ik wens je heel, heel veel geluk in je privé leven want denk er om, je leeft maar één keer. Het VVD-team is gelijk gebleven alleen is de opstelling veranderd. Mijn lijfspreuk is: Het leven is te kort om slechte wijn te drinken. Dus ga er voor en geniet er van. Bedankt voor het vertrouwen dat je mij vanaf het begin hebt gegeven, ik zal dat vertrouwen, ook als jouw opvolger, niet beschamen. Je bent een topper. Het is nu mijn beurt om je een heel dikke kus te geven. Het ga je goed.
vrijdag 10 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten