Retrospectief

Aan het eind van het jaar is het altijd goed en ook wel gebruikelijk even terug te blikken. Zeker niet te lang, want je kunt er toch niets meer aan veranderen en de toekomst is ook veel belangrijker dan het verleden. Maar je kunt er natuurlijk altijd van leren.
Voor de VVD is 2010 een heel bewogen jaar geweest. Voor het eerst in de geschiedenis de grootste partij van Nederland. Niet alleen regeringspartij, maar Mark Rutte ook minister president. Er moet 18 miljard euro bezuinigd worden en dat gaan we allemaal voelen, daar valt niet aan te ontkomen. In Twenterand heeft de VVD het in 2010 niet makkelijk gehad, mede doordat een paar leden hun persoonlijke belangen hoger stelden dan de partijbelangen en zich niet konden vinden in democratisch genomen besluiten, is de VVD tijdens de gemeenteraadsverkiezingen door de kiezers genadeloos afgestraft. Saillant detail is natuurlijk, dat deze personen politiek gezien de komende jaren volledig zijn uitgespeeld, hoewel ze dit nog steeds maar moeilijk kunnen accepteren. Helaas dus alleen maar verliezers en dat was, naar mijn mening, volkomen onnodig geweest. Aan onze verkiezingscampagne heeft het zeker niet gelegen en de samenwerking tussen het bestuur, leden en de overgebleven kandidaten was en is nog steeds heel goed. Maar het uiteindelijke resultaat was natuurlijk zeer teleurstellend, slechts één zetel en te weinig extra stemmen om recht te hebben op een restzetel. Dat was echt even slikken maar de wonden werden gelikt en vol goede moed ging de partij onder leiding van Trudy van Nederpelt aan de slag om het liberale geluid in de gemeenteraad te laten horen. Reinier Geerligs werd als de nummer 2 op de lijst aangesteld als fractievertegenwoordiger. De buitenwereld keek met verbazing naar de VVD, dat de media regelmatig wist te vinden en waar ook zowel voorzitter Jan Veerenhuis als ondergetekende regelmatig van zich lieten horen. Dat was men niet gewend en misschien kwam er ook wel wat jaloezie bij kijken om te trachten door middel van verdachtmakingen en insinuaties de eenheid binnen de partij te ontregelen. Maar de kapiteins van de partij lieten op een ludieke manier zien, wat men hiervan dacht en hoe men hier mee omging. Helaas voor de partij, maar goed voor Trudy, waren gelukkige privé omstandigheden de reden voor haar om na de vakantie aan te geven haar raadswerkzaamheden te moeten beëindigen. Volgens de democratische regels kwam Reinier Geerlings nu als eerste in aanmerking om haar op te volgen maar hij besloot hiervan af te zien, mede door studie en onzekerheden op het maatschappelijke vlak. Hierdoor werd ik als de nummer drie op de lijst gevraagd om de plaats van Trudy in de raad namens de VVD in te nemen. Hoewel ik er nooit een geheim van heb gemaakt een raadszetel te ambiëren was de manier waarop dit nu mogelijk werd niet echt de manier waarop ik mij dit had voorgesteld. Maar het heeft geen zin daar al te lang bij stil te blijven staan, soms lopen zaken in het leven nu eenmaal anders en daar moet je ook gewoon op anticiperen. Op 14 september 2010 werd ik beëindigd als raadslid en ik moet zeggen, ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Het is best wel veel werk, zeker als enig raadslid komt er veel op je af en de aard van het beestje is dat ik mij zo goed mogelijk en op bijna alle onderwerpen wil voorbereiden. Dat kost tijd maar dat heb ik gelukkig, dus dat is geen enkel probleem. Politiek ben ik het niet altijd eens met Ben Engberts maar ik heb veel bewondering voor hem om naast zijn baan, als enig raadslid voor de SGP, de zaken zo goed te behartigen. De VVD is duidelijk aanwezig tijdens de raadsdebatten en de raadsvergaderingen, dat kan niemand zijn ontgaan. De VVD heeft een eigen inbreng en wordt ook serieus genomen door de andere partijen, hoewel het met slechts één zetel natuurlijk vrijwel onmogelijk is echte veranderingen aan te brengen. De verstandhouding met alle andere partijen is, ondanks de soms grote politieke verschillen, respectvol en collegiaal. Dat hoort ook zo te zijn maar helaas hoor je ook wel eens andere geluiden, maar gelukkig is dat in Twenterand in orde. Ik kijk terug op 2010 als een politiek bewogen jaar waar veel is gebeurd, op sommige gebeurtenissen heb ik wel invloed gehad en op andere weer totaal niet, maar het heeft wel gevolgen gehad voor de plaatselijke afdeling van de VVD. Maar we zijn er zeker sterker uit te voorschijn gekomen en we zijn, zowel als afdeling en als fractie, klaar voor de komende jaren. De VVD groeit gelukkig ook in Twenterand en ik zie de toekomst voor de VVD en de VVD Twenterand dan ook met heel veel vertrouwen tegemoet. We komen in wat rustiger vaarwater, we hebben onze draai gevonden en we laten het liberale geluid luid en duidelijk horen. We zijn op de goede weg, met dank aan alle leden van de VVD Twenterand. We wonen gelukkig in een gemeente die zijn zaken financieel redelijk op orde heeft en ik heb vertrouwen, ondanks de economische crisis, in de toekomst van Twenterand. Natuurlijk moeten we keuzes maken en zijn vier zwembaden wel wat veel van het goede maar laten we blij zijn dat we de luxe hebben hier met elkaar over te kunnen debatteren. De VVD zal proberen er voor te zorgen dat de college partijen de komende jaren de hand op de knip houden en we zullen ons luid en duidelijk blijven profileren. Ik zal mij blijven inzetten om onze opgebouwde reserves in stand te houden en de controlerende functie van de raad meer tot zijn recht te laten komen, met name bij projecten waar met gemeenschapsgeld wordt gewerkt. Ik wens u een gezond en voorspoedig nieuwjaar, het glas is half vol en daar wil ik graag met u mee toosten. Gezondheid, ik wens u allen een heel gelukkig nieuwjaar!