Gewoon je afspraken nakomen, dan hoeven wij niet zo veel te vragen.

Ik ben van mening dat je altijd je afspraken moet nakomen. Als je dit op enig moment niet kunt, ben je verplicht hierover,liefst vooraf, een heel goede uitleg te geven aan degene met wie je deze afspraken gemaakt hebt. Dat geldt natuurlijk voor het hele leven en niet alleen voor de politiek. In de politiek gaan ze echter niet af op “een man een man , een woord een woord” (kan ook een vrouw zijn natuurlijk). Dat is aan de ene kant natuurlijk jammer maar je moet wel realistisch blijven, dat kan natuurlijk ook niet in de politiek. De belangen zijn heel groot en de juridische en financiële consequenties enorm. In de politiek worden afspraken vastgelegd in wetten, verordeningen, besluiten en voor meer actuele zaken worden er moties aangenomen. Daar ben je verplicht je aan te houden en daar kan je ook niet zo makkelijk vanaf, laat staan je er niet aan te houden. Gelukkig maar, want anders werd het allemaal nog erger.
Het Stichtingsbestuur van het MCC deelde de gemeente eind 2010 mee dat men de exploitatie van het MCC niet langer kon voortzetten, het geld was op en men zag geen mogelijkheden de exploitatie sluitend te krijgen. Het bestuur wilde geld van de gemeente anders hield men het voor gezien en zou de deuren van het MCC á la minute sluiten. Ik heb er een hekel aan voor het blok te worden gezet en wilde niet meewerken aan deze vorm van chantage en vond dat het bestuur maar op moest stappen. Er lagen volgens mij best mogelijkheden om met de huurders een tijdelijke oplossing te zoeken en misschien was het horeca-echtpaar, met interesse voor het nieuwe activiteiten centrum, wel een mogelijkheid. De wethouder gaf aan deze mogelijkheden te gaan onderzoeken en de raad ging uiteindelijk akkoord met een bijdrage aan het bestuur van 12.500,= voor de eerste drie maanden van 2011.
Na enig uitstel kwam de wethouder hierop in juli 2011 terug en had de oplossing gevonden. Het Stichtingsbestuur zou het MCC blijven exploiteren tot 1 september en Jeffery en Winy Spoor (het horeca-echtpaar) zouden de exploitatie vanaf die datum gaan overnemen. Maar het bestuur was in principe failliet en wilde tot en met 31 augustus nog een groot bedrag ter dekking van de exploitatie. Ook dit was natuurlijk je reinste chantage, zeker omdat er inmiddels al wat maanden verstreken waren. Als je als bedrijf, je verplichtingen niet meer kunt nakomen en er is geen geld meer, dan moet je het faillissement aanvragen of je kunt er natuurlijk op wachten tot een ander dit zal gaan doen. Ook een Stichtingsbestuur is een rechtspersoon en daar gelden op dit gebied gelijke regels als in het bedrijfsleven. Deze stap was voor de gemeente echter te groot en dus werden er afspraken gemaakt over het open houden van het MCC tot 1 september 2011 in ruil voor een extra financiële ondersteuning van 22.500,= euro. Het raadsvoorstel van het college werd aangenomen en daardoor bindend, voor twee partijen. Het Stichtingsbestuur heeft zich echter niet aan de afspraken gehouden, want in een interview eind juli kondigde Dick Netters, voorzitter van het MCC bestuur, doodleuk aan de deuren op 1 augustus al te sluiten, het was toch stil in de vakantieperiode en de huurders waren vrijwel allemaal met vakantie. Dit wist het bestuur natuurlijk donders goed toen men de gemeente geld vroeg om het MCC tot en met 31 augustus 2011 open te houden dus ik voel mij gewoon in de maling genomen. Dat een vakantieperiode juist kansen biedt om omzet te genereren in de horeca, daar hoorde ik hem niet over, maar ja het is natuurlijk ook geen ondernemer en het geld van de gemeente was binnen. Wel moest er natuurlijk nog een groot afscheidsfeest worden georganiseerd want “dat is toch normaal”. Nee Netters, dat is helemaal niet normaal, als je geen geld hebt kun je ook geen feest geven en hiervoor had de gemeente je dit geld niet gegeven. Je had gewoon je afspraken na moeten komen en het MCC open moeten houden tot 31 augustus of naar de wethouder toe moeten gaan en overleggen over een vervroegde sluiting met teruggave van een gedeelte van de ontvangen gelden. Om met de bijdrage van de gemeente een feest te geven laat zien dat je er heel weinig van snapt en lak hebt aan het college, maar ook aan de inwoners van Twenterand, want het is hun geld en daar was echt een andere bestemming aan gegeven. De raad en ik ga er op dit moment nog van uit, ook het college, wist niets van vakantieafspraken en het geven van een afscheidsfeest. Ik ben van mening dat er minimaal een bedrag van 4500,= euro terug moet worden gestort en ik wil ook nog wel eens praten over de kosten van het feest. Een curator in een faillissement zou hier nooit mee akkoord gaan en deze kosten gewoon terug eisen van de bestuurders, desnoods in persoon. De gemeente kan dit ook verrekenen met de extra 65.000,= euro die men toegezegd heeft voor de ontslagvergoeding van de medewerkers. Netters verwijt mij in Tubantia, dat ik mij onvoldoende heb verdiept in deze zaak en geeft aan dat hij hier ver boven staat. Ik kan hem verzekeren dat ik mij uitgebreid heb laten informeren over de gang van zaken bij zowel de gemeente, de huurders als bij de nieuwe exploitanten. Het is ook erg arrogant om te zeggen dat je hier ver boven staat, het gaat hier namelijk om gemeenschapsgeld en daar kan zelfs Dick Netters niet boven staan. Ik laat het hier maar bij, ik denk dat mijn punt voor iedereen duidelijk is, helaas kennelijk niet voor de betrokken bestuurder. Maar dat ligt toch echt aan hem. Dat we hier schriftelijke vragen over gesteld hebben lijkt mij logisch. Wij staan er namelijk niet ver boven maar zitten er midden in.
Op 1 februari 2011 heeft de VVD een motie ingediend om een onderzoek te starten naar bedrijfsmatige energie opwekking door middel van biovergisting. Deze motie is raadsbreed aangenomen en ik heb de betrokken wethouder zelfs in contact gebracht met een bedrijf dat wel interesse had om dit voor Twenterand te gaan onderzoeken, zonder dat dit de gemeente geld zou gaan kosten. Helaas heb ik daarna niets meer gehoord over de voortgang van dit onderzoek. Rond om ons heen gonst het echter van de bedrijvigheid op dit gebied, met Ria Broeze van Wierden voorop. Wat te denken van de plannen van Twence en Cogas om een biogasnetwerk in Twente aan te leggen. Dit netwerk moet ook Twenterand aan doen, anders lopen we achter de feiten aan. Er zijn gelden beschikbaar voor gemeenten met plannen, dus de kansen liggen er maar dan moeten we nu wel actie ondernemen. Maar in Twenterand bleef het stil, te stil naar mijn mening. Ik heb de wethouder hierover op 17 augustus j.l. een mailtje gestuurd en hem gevraagd naar de stand van zaken, maar ik heb geen antwoord gekregen. Dat neem ik hem niet kwalijk want het was tenslotte vakantietijd. Een journalist vroeg een week geleden, tijdens de wekelijkse persconferentie van de gemeente, naar de stand van zaken met betrekking tot dit onderwerp. De woordvoerder van de gemeente antwoordde dat men hier nog geen mededelingen over kon doen, de gemeente had dit onderzoek breder getrokken en wilde of kon er op dat moment niet meer over kwijt. Vreemd dat je over een onderzoek, dat door derden wordt uitgevoerd, na ruim zeven maanden nog niets kunt zeggen, je zou hier toch minimaal een tussentijds verslag over mogen verwachten? Ook hier lijkt het er dus op dat er afspraken niet worden nagekomen en daar heeft de VVD wederom een vraag over gesteld. We hebben gevraagd het antwoord op onze vraag voor 3 oktober 2011 te mogen ontvangen zodat we in de raadsvergadering van 4 oktober 2011 met het antwoord nog iets kunnen doen. Het laatste bericht van de gemeente is dat men hieraan niet kan voldoen want men heeft minimaal 30 dagen nodig om een antwoord te formuleren. Dus de wethouder heeft minimaal 30 dagen nodig om antwoord te geven op slechts één vraag: “Kunt u ons, in een uitgebreid verslag, aangeven hoe de stand van zaken is met betrekking tot dit onderzoek?”
Wat er aan de hand is met het onderzoek naar de biovergisting weet ik niet maar er zit zeker een luchtje aan.