Recht is recht en krom is krom.

Wij hebben als inwoners van Nederland, zowel op landelijk, provinciaal als gemeentelijk niveau, behoefte aan politieke bestuurders die midden in het (bedrijfs)leven staan en weten wat er speelt. We zoeken ook nog eens mensen met leiderscapaciteiten en van een bovengemiddeld niveau en liefst ook nog in de kracht van hun leven. Zie dit soort mensen in de politiek echter maar eens te krijgen, deze mensen zijn bezig om hun plaats in de maatschappij te veroveren en het bedrijfsleven vertaalt de waarde van deze personen in vaak een riant salaris en overige emolumenten. De juiste mensen komen vaak in de maatschappij op een, min of meer, natuurlijke manier bovendrijven en worden afgerekend op hun prestaties. In de meeste gevallen kunnen deze mensen zelf een redelijke invloed uitoefenen op hun carrières en eigen keuzes maken. Het grote geld is weliswaar maar voor weinigen weggelegd maar je hebt wel allemaal de kans, de sky is nog steeds de limit. Voor een echte ondernemer met visie zijn er nog steeds ongekende mogelijkheden.

De politiek zit echter wat anders in elkaar, normaal gesproken zouden dit soort natuurlijke leiders ook in de politiek boven moeten komen drijven maar de politiek is geen normale bedrijfstak. Natuurlijk heb je beroepspolitici die, om wat voor reden dan ook, hun hele leven "in de politiek zitten" en ook hier een mooie politieke carrière kunnen opbouwen. Maar dit zijn toch de uitzonderingsgevallen, want in de politiek is het zo, dat je veel minder invloed uit kunt oefenen op je carrière dan in het bedrijfsleven. Als de verkiezingen voor jouw partij verkeerd uitvallen kun je nog zo'n goede minister, kamerlid of wethouder zijn, dan is het over en uit en sta je op straat. Dat mensen met de juiste capaciteiten, midden in de opbouw van hun carrière, dus niet kiezen voor de politiek is dan ook niet zo vreemd. Daarbij komt ook nog eens dat het afbreukrisico van politici vele malen groter is dan in het bedrijfsleven en dat je van te voren weet, dat men er beroepsmatig voortdurend op uit is aan je stoelpoten te zagen. De houdbaarheidsdatum voor een politicus ligt volgens mij op maximaal 12 jaar. Al met al, kan ik best begrijpen dat niet iedereen met de juiste capaciteiten, staat te trappelen om wat in de politiek te gaan doen. Als je jouw plek in het bedrijfsleven opgeeft voor een aantal jaren politiek, moet je maar afwachten of, hoe en waar je weer terug kunt komen. Opgestaan plaatsje vergaan.

Ik vind het daarom logisch, dat we voor de mensen die wel een keuze maken voor de politiek, een vorm van financiële bescherming hebben gecreëerd, waardoor de extra risico's die er in de politiek zijn ten opzichte van het bedrijfsleven min of meer worden afgedekt. Als we dit niet doen, krijgen we geen of heel moeilijk bestuurders met de juiste capaciteiten met alle gevolgen en gevaren van dien. Of we krijgen alleen maar mannen met een hoog prostaatgehalte. Helaas kan ik voor de vrouwen niet zo snel zo'n soort uitdrukking bedenken, althans niet één die ik hier kan opschrijven. Er zitten echter ook niet zo heel veel vrouwen van rond en boven de pensioengerechtigde leeftijd in de politiek. Nelie blijft toch een uitzondering. Kortom we moeten als uitgangspunt deze wachtgeldregeling in stand houden, hoewel we zeker wel eens kunnen kijken of er niet wat aangepast dient te worden. Excessen moeten we zo veel mogelijk voorkomen en daarom zal ik Mark Rutte hierover eens bellen. Je politiek beschikbaar stellen brengt echter risico's met zich mee en die kunnen ook een wachtgeldregeling niet volledig wegnemen. Laten we blij zijn dat zich nog steeds mensen hiervoor beschikbaar stellen en zich geroepen voelen zich in te zetten voor de belangen van ons allemaal. Deze wachtgeldregeling moet vanzelfsprekend niet gelden voor mensen die vanuit het onderwijs of de overheidsdienst (tijdelijk) de politiek ingaan en/of van een zogenaamde terugkeergarantie kunnen profiteren.

Of politici vinden dat ze geen beroep hoeven te doen op dit soort regelingen, ondanks dat ze daar formeel recht op hebben, ligt aan hen. Waar staat dat het verplicht is, ook gebruik te maken van een recht? Deze regelingen zijn echter democratisch vastgesteld en dus kan en mag er gebruik van worden gemaakt. Onze burgemeester maakt ook gebruik van een regeling, waarbij de gemeente hem twee jaar lang financieel tegemoetkomt, omdat hij zijn huis in Zeeland nog niet verkocht heeft en dat is gewoon zijn recht. Dat Martha van Abbema juist op dit moment besluit een substantieel deel van het wachtgeld, dat ze inmiddels al meer dan twee jaar ontvangt, terug te geven, heeft mij wel wat verbaasd. De discussie over wel of geen 4e wethouder met als onderdeel de wachtgelden, heeft klaarblijkelijk haar ogen geopend. Wel een beetje laat Martha en had je daar echt de hulp van de media voor nodig? Hier bedoel ik de hulp om niet alleen je ogen te openen maar ook om dit aan te kondigen. Je had dit toch al veel eerder kunnen doen of dit geld, zonder media aandacht, nu aan een goed doel kunnen schenken? Maar dat is jouw beslissing en die respecteer ik zeker en ik ben er ook van overtuigd dat jouw intenties goed zijn. Ik vind echter dat de timing en de manier waarop, geen schoonheidsprijs verdienen. Dat had beter gekund, Martha.

Wat helemaal geen schoonheidsprijs verdient en weer naar mijn mening, zijn de reacties van Albert Engels. Eerst beschuldigde hij de media van tendentieuze berichtgeving. Opvallend dat een partij die zelf zo vaak gebruik maakt van tendentieuze berichtgeving via tweets en website, hier nu ineens op reageert. Ik zie op onze kabelkrant regelmatig tendentieuze berichten voorbij komen, maar daar heb ik deze partij nog nooit over gehoord. Ten tweede wil Albert nu de bijbaantjes weten van alle oud-wethouders die op dit moment wachtgeld ontvangen. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken, dat dit te maken heeft met het feit dat ook hij in het rijtje werd genoemd van mensen die (wacht)gelden van de gemeente ontvangen. Dat hij hier genoemd is, staat hem niet aan en nu probeert hij door deze vragen, duidelijk te maken dat zijn pensioenuitkering iets heel anders is dan het ontvangen van wachtgeld. Waarom hij voor deze uitleg, alle doopcelen van onze oud-wethouders wil lichten, verbaast mij wederom. Als hij van mening is dat hij niet in dit rijtje thuishoort, kan hij dit toch gewoon uitleggen? Ik heb echter geen enkel probleem met zo'n onderzoek, maar ik vind het wel wat dubbel, dat juist Albert Engels, voormalig wethouder en ook wachtgeldontvanger, hierin het voortouw neemt. Ik zou dan zeker ook wel willen weten, hoeveel wachtgeld hij in het verleden heeft ontvangen en welke bijbaantjes hij allemaal heeft gehad?

En valt er dan niets te vertellen over de raadsvergadering van 7 juni 2012? O ja, zeker wel maar over het activiteitencentrum Vroomshoop en Myande Wonen ga ik een apart blog schrijven, hoewel dit eigenlijk met geen pen te beschrijven valt.