Cornelis, wat maak je me nou?

Ik heb mij de afgelopen week niet alleen verbaasd maar ook geërgerd aan de manier waarop burgemeester Visser de uitkomsten van het rapport Berenschot interpreteerde. De inkt van dit rapport was nog niet droog of de uitkomsten  werden al als argumenten aangedragen om beslissingen te verklaren. De raad heeft dit rapport nog niet eens kunnen bespreken en nu worden de conclusies, op een selectieve manier, al gebruikt en naar mijn mening zelfs misbruikt. 

Wat is het geval. Portefeuillehouder Cornelis Visser heeft een aantal weken terug een raadsvoorstel ingediend om bijna een kwart miljoen euro te gaan besteden aan een kerntakendiscussie. Politiek werd dit voorstel van tafel geveegd en de gemeenteraad was hierin zelfs unaniem. Dat een voorstel op een zo duidelijke wijze wordt afgewezen is natuurlijk nooit prettig voor een bestuurder. Aan de andere kant kun je stellen dat je politieke gevoel vooraf al moet aangeven dat zo’n voorstel niet kan rekenen op steun in de gemeenteraad. Bij twijfel kun je ook altijd even vooraf een balletje opgooien bij de (coalitie)partijen. Cornelis Visser heeft echter gekozen om hierin zijn eigen weg te gaan. Dat mag hij natuurlijk, maar dan moet hij achteraf niet piepen als zijn voorstel zo duidelijk wordt afgewezen.

Ik vind echter dat hij wel ging piepen en in woord en geschrift heeft laten blijken het feitelijk niet eens te zijn met de beslissing van de raad. Zijn column over dit onderwerp liet over zijn ongenoegen hierover, naar mijn mening geen twijfel bestaan. Hij leek een beetje op een verwend jongetje dat zijn zin niet heeft gekregen en maar blijft mokken. In de politiek krijg je lang niet altijd je zin en daar moet je natuurlijk wel mee kunnen omgaan anders ben je niet geschikt voor een carrière als bestuurder. De burgemeester is van mening dat er roofbouw wordt gepleegd op de ambtenaren van Twenterand en dat ze buitensporig hard moeten werken. In Twenterand doen ze het zelfs met 15 % minder ambtenaren dan in vergelijkbare gemeenten en dat moet stoppen volgens hem, zo kan het niet langer. Als er meer taken bij komen, moeten er ook ambtenaren bijkomen en zelfs nu al worden er taken niet, of niet volledig uitgevoerd. Dat laatste is natuurlijk verontrustend en vraagt dus zeker om een nadere uitleg.  Ik ga hier nu niet in op het feit dat aantallen niet alles zeggen en of er wel of niet (te) hard wordt gewerkt. Ook niet op het feit dat we als gemeente misschien juist wel een voorbeeld zijn voor de andere gemeenten en voorop lopen in de zo noodzakelijke reorganisatieprocessen bij de overheid.  Zo slecht doen we het, met 15% minder ambtenaren dan gemiddeld, overigens helemaal niet, want het college deelde ons, bij monde van de burgemeester, deze week trots mee dat bijna 90% van de afspraken uit het coalitieakkoord, zo’n 7 maanden voor de afloop van de termijn, al was gerealiseerd of in gang gezet. Een knappe prestatie natuurlijk, waarvoor mijn complimenten, maar dit duidt toch echt niet direct op een ondercapaciteit van ons ambtenarenbestand. De burgemeester sprak hierbij zelfs over het maken van grote stappen. 

Ondanks de perikelen rond Soweco, een kwestie die de WT4 gemeenten natuurlijk verdeeld, heeft men besloten te onderzoeken hoe men de samenwerking verder kan  intensiveren. Ik moet bekennen dat ik hier aangenaam verrast over ben en ik had dit niet verwacht. Het getuigt van lef en men ziet de grote belangen en voordelen van zo'n samenwerking kennelijk dus echt in en men is bereid daarin te investeren. De gemeenten gaan op zoek naar nog meer synergie, waarbij zelfs het samengaan van afdelingen niet wordt uitgesloten. Het doel is natuurlijk tegen minder kosten (=minder ambtenaren) de gemeentelijke taken kwalitatief zo goed mogelijk te blijven uitvoeren. Helaas doet Twenterand hier dus niet aan mee. De burgemeester geeft aan voor zo’n onderzoek geen ambtelijke capaciteit te kunnen vrijmaken en deelt ons mee een pas op de plaats te maken met WT4. Hier begrijp ik dus ook weer helemaal niets van en ook dit hebben we weer via de media moeten vernemen. Een aantal weken geleden wist hij nog 245.000 euro te vinden voor een kerntakendiscussie en nu is er geen cent meer voor een onderzoek naar de intensivering van de samenwerking binnen WT4?  Dat gaat er bij mij niet in en dit lijkt op willekeur. Ik denk overigens dat we hier over aanzienlijk kleinere bedragen praten. Ik ben van mening dat als je werkelijk alles uit zo'n samenwerking wilt halen je ook bereid moet zijn te investeren, om er later je voordeel mee te kunnen behalen. Het gaat om de stip op de horizon en dat vereist natuurlijk natuurlijk wel visie. Het is gewoon een keihard gegeven dat we al circa 2.5 miljoen euro moeten bezuinigen in 2015.

Als je nu al ambtenaren te kort komt om de huidige taken goed te kunnen blijven uitvoeren past een verdere verdieping van de samenwerking binnen WT4 hier toch volledig bij? Nee dus, althans volgens onze burgemeester, wij maken passen op de plaats en we moeten er meer ambtenaren bij hebben is de boodschap van deze bestuurder.  Voor mij onbegrijpelijk en we gaan hier zeker een stevig debat met hem over voeren. Hij  vaart hier te veel een eigen koers, overlegt te weinig en de informatie moet de raad via de media krijgen. Zo werkt het dus niet en dat zal ik hem zeker vertellen. Ik ben van mening dat juist verregaande samenwerking, met behoud van de eigen identiteit, noodzakelijk is om als zelfstandige gemeente te kunnen overleven, of dit nu binnen WT4, de regio of andere gemeenten is. Door te pleiten voor meer ambtenaren wordt de burgemeester natuurlijk op handen gedragen binnen het gemeentehuis. De rekening voor zo'n uitbreiding zal echter wel betaald moeten worden. Deze rekening komt, linksom of rechtsom, op het bordje van onze inwoners te liggen. Ik zie de inwoners dus nog niet met onze burgemeester voorop, de polonaise lopen.  

Het lijkt op een kamikazeactie van onze burgemeester en nogmaals ik begrijp er echt helemaal niets van. Waarom wordt de raad op deze wijze behandeld en blijkbaar onvoldoende serieus genomen? Maar hij krijgt de gelegenheid dit uit te leggen, hij zal echter met heel goede argumenten moeten komen om dit mij te kunnen verklaren, laat staan mij te overtuigen. We moeten een reorganisatie doorvoeren, dat is nooit leuk maar noodzakelijk om te overleven. Daar past naar mijn stellige overtuiging geen uitbreiding van ons ambtenaren bestand bij, dat kunnen we onze inwoners niet verkopen. Samenwerking is geen toverwoord maar een reële mogelijkheid om veel van onze verworvenheden in stand te houden.