Krijgt rapport grondtransacties dan toch nog consequenties?

Politiek heeft het rapport grondtransacties helaas niet geleid tot echte consequenties, maar juridisch gaat dit rapport zeer waarschijnlijk nog een grote rol spelen. Zoals bekend hebben twee families een rechtszaak aangespannen tegen de gemeente over het niet nakomen van vastgelegde  contractuele afspraken bij de verkoop van grond. Voor de duidelijkheid noem ik dit rechtszaak I. De gemeente is inmiddels in rechtszaak I veroordeeld tot het betalen van een bedrag van 432.000,= euro en heeft tot op dit moment al 72.000,= euro aan juridische bijstand m.b.t. deze rechtszaak uitgegeven. De VVD Twenterand heeft over dit vonnis schriftelijke vragen gesteld waaruit blijkt dat de gemeente er nog steeds vanuit gaat dat het zo’n vaart niet zal lopen en dat zij uiteindelijk links- of rechtsom deze zaak gaat winnen. Hoewel ik hierover helaas wat minder optimistisch ben hoop ik dit natuurlijk ook, want we hebben het hier wel over heel veel gemeenschapsgeld. Maar daar beslist gelukkig de rechter over en niet de politiek. Maar de gemeente moet nu wel een keuze maken, hoger beroep aantekenen of het vonnis accepteren? Ik ga er vanuit dat de beslissers aan het Manitobaplein niet alleen zullen luisteren naar de eigen advocaat, want die heeft er natuurlijk belang bij dat dit dossier nog jaren blijft doorlopen. Uurtje factuurtje tegen zo’n 250,= euro per uur, tikt lekker aan, dat blijkt wel uit de tot nu toe gemaakte kosten.

In het kielzog van deze procedure heeft de gemeente een rechtszaak aangespannen tegen een notaris. Laten we dit rechtszaak II noemen. De gemeente geeft aan dat deze notaris de boeteclausule, waarvan de veroordeling in rechtszaak I een direct gevolg is, zonder overleg met de gemeente  in de contracten heeft opgenomen. Het college verschuilt zich o.a. achter het feit dat zij hiervoor nooit formeel toestemming heeft gegeven. De financiële gevolgen van een veroordeling in rechtszaak I, zouden dus voor voor rekening en risico van deze notaris moeten komen. De gemeente gaat ervan uit dat men ook in rechtszaak II sterk staat.

Beide rechtszaken liepen in het begin synchroon, maar door het vonnis in rechtszaak I is dit niet langer het geval. Het vonnis in rechtszaak I is duidelijk: De gemeente moet 432.000,= euro betalen en zelfs de wettelijke rente ophoesten tot aan het moment dat het geld wordt overgemaakt. Opvallend dat er door het college tot op dit moment niet is aangegeven uit welk potje men dit wil gaan betalen. De deurwaarder kan ieder moment op de stoep staan en de teller m.b.t. de rente loopt al sinds 25 november 2015. Dat is overigens ook ruim 1100,= euro per maand. Beide partijen in rechtszaak I hebben de tijd tot eind februari 2016 om beroep tegen dit vonnis aan te te tekenen en dat zou inhouden dat het toegewezen bedrag door de gemeente op een geblokkeerde rekening moet worden gestort. Dus het college moet toch echt binnenkort met een voorstel richting de raad komen, waar zij dit geld vandaan wil halen.

In rechtszaak II moet de notaris bewijzen hoe het boetebeding in de contracten is gekomen en met wie hij daar binnen het gemeentehuis contacten over heeft gehad.  Dat brengt mij bij de rapporten over de grondtransacties in Twenterand. Het lijkt mij voor de notaris niet zo lastig om aan te tonen dat het op de afdeling grondzaken een puinhoop was en met wie hij op de afdeling grondzaken hierover bij het opstellen van dit soort contracten de afgelopen jaren contact had. De ambtelijke leiding, maar ook het college en dus ook de raad hadden totaal geen idee wat zich op de afdeling grondzaken allemaal afspeelde en iedereen is het er over eens dat dit rapport een werkelijk verbijsterende weergave schetst van de dagelijkse gang van zaken op deze afdeling. Volgens het rapport vormde deze afdeling vanaf 2001 een eigen koninkrijk met respectievelijk aan het hoofd een drietal zonnekoningen. Het is natuurlijk ook niet voor niets dat er kortgeleden een verantwoordelijk wethouder is afgetreden en dat de direct betrokken ambtenaar op non actief is gesteld. Deze rapporten zijn gewoon openbaar en werden de notaris dus op een presenteerblaadje aangeboden en natuurlijk gaat hij hier gebruik van maken. Hij moet van de rechter namelijk iets bewijzen en de zaken die in het rapport staan spreken juist hierover duidelijke taal, waar echt geen woord Spaans bij is. Zowel de opstellers van de rapporten, maar ook de ambtenaar die op non actief is gesteld, zullen volgens mij in een openbare rechtszitting dan ook zeker onder ede worden gehoord. Ik sluit zelfs niet uit dat er ook (oud)bestuurders worden opgeroepen om hun verklaring hierover af te leggen.

Dat betekent dat de vuile was van de gemeente Twenterand nog een keer naar buiten komt en reken maar dat deze procedure lang kan gaan duren. De notaris is vanzelfsprekend verzekerd tegen dit soort zaken dus voert de gemeente in feite een procedure tegen een grote verzekeringsmaatschappij. Als een verzekeringsmaatschappij van mening is dat een procedure zinvol is gaan zij deze voeren en dan maakt het niet meer uit, hoe lang deze gaat duren en wat dit gaat kosten. Dit soort bedrijven hebben nu eenmaal altijd de langste adem. Voor de gemeente gaat dit natuurlijk niet op, zij moet procederen met gemeenschapsgeld en ik vraag mij echt af of dit ook zinvol is. Het rapport grondtransacties is namelijk wel heel erg duidelijk over de rol van de afdeling grondzaken en het college. De conclusies in deze rapporten zijn niet echt in het voordeel van de gemeente.

Mogelijk dat de gemeente dit oorspronkelijk ook wel zo ingeschat had en dat dit de reden is dat dit rapport pas eind september 2015 is gepresenteerd terwijl het al op 1 juli 2015 gereed was. Oorspronkelijk zou de uitspraak van de rechter namelijk begin september 2015 zijn en misschien is hier dus een oorzakelijk verband. Dat is echter wel wat speculatief en kan ik niet hard maken. Ik adviseer de gemeente wel haar knopen nog eens goed te tellen, mogelijk extra juridisch advies in te winnen bij een niet betrokken advocaat of jurist en dan een weloverwogen beslissing te nemen. Soms is het beter je verlies te nemen en zelfs als je wint moet je vaak afwachten welke prijs je daarvoor uiteindelijk moet betalen. Ik wens de betrokken bewindspersonen dan ook heel veel succes bij het nemen van deze beslissing.