Miscommunicatie

Sinds Cornelis Visser geïnstalleerd is als burgemeester van Katwijk volg ik hem niet langer via Twitter.  Dat heeft ook niet zo heel veel zin, want de politieke relatie die ik met hem had, is hierdoor verbroken. Hoe en wat hij doet in Katwijk, daar ben ik, als raadslid van Twenterand, niet echt in geïnteresseerd, dus dit lijkt mij dan ook vrij logisch en voor Cornelis mogelijk zelfs wel een opluchting.

Of onze nieuwe waarnemend burgemeester een eigen twitter-account heeft, daar ben ik nog niet helemaal achter en dat zal ik haar binnenkort dus wel even vragen. Ik zag wel een account @avdkolk voorbij komen, maar dat account bestaat al enige jaren en er zijn nog geen tweets mee verzonden. Als dit het account van Annelies is, is ze dus zeker geen fervent twitteraar. Maar dat kan ook zeker voordelen hebben, het is zeker geen verplichting om te twitteren en het zal haar ook niet hinderen in de uitvoering van haar taak als burgemeester. Ik heb haar al mogen ontmoeten en mijn eerste indruk is beslist heel positief. Een kordate bestuurder die weet waar ze het over heeft. Dat belooft veel goeds en ik ga uit van een goede samenwerking, hoewel het wat mij betreft maar tot het eind van dit jaar zal zijn.

Dat zij als één van haar eerste publieke uitspraken tegen een journalist gezegd zou hebben, dat het college zich niet liet opjagen door de oppositie, nadat deze in de zaak van het bankje binnen enkele dagen actie wilde zien, schijnt door de journalist onjuist te zijn weergegeven. Dat doet me deugd, want deze uitspraak klonk mij, zeker in dit specifieke geval, toch wel wat vreemd in de oren. Slechts enkele uren na deze vermeende uitspraak was het ook allemaal al geregeld, dus ik geloof daarom ook niet dat zij dit op deze wijze heeft gezegd. Ik ben er dus van overtuigd dat hier sprake moet zijn van een vorm van miscommunicatie tussen de burgemeester en de journalist. Eind goed, al goed en al was het dan geen opjagen, de actie van de gezamenlijke oppositie heeft wel degelijk resultaat gehad want de parkeerplaats voor Tyler was binnen een dag gerealiseerd. Overigens is de beeldspraak toch echt 'ijzer met handen breken' en geen ijs. IJs smelt namelijk als je maar lang genoeg wacht en daar hoef je verder zelfs niets voor te doen.  Zo heb ik echter het karakter van onze nieuwe burgemeester niet ingeschat en ook hier is er kennelijk in de weergave dus wat mis gelopen.

Om als nieuwe voorzitter van het college al direct geconfronteerd te worden met een zaak waarin de raad, laat ik het maar zo formuleren, niet echt gelukkig was met het optreden van een wethouder, is natuurlijk nooit leuk. Of de vermeende reactie van wethouder Engberts richting raadslid Elzinga, over het heroverwegen van zijn raadslidmaatschap, nog politieke gevolgen gaat krijgen, kan ik op dit moment niets zeggen, die bal ligt in eerste instantie bij Marcus Elzinga en zijn partij. Als de wethouder zo’n uitspraak daadwerkelijk heeft gedaan, is hij echter wel heel ver buiten zijn boekje gegaan en dan zou dit nog zo maar kunnen. Zo’n uitspraak mag een zichzelf respecterende gemeenteraad  naar mijn mening niet ongestraft laten passeren. Ook zo’n debat zou natuurlijk niet leuk zijn voor onze nieuwe burgemeester, maar daar kan en mag de raad geen rekening mee houden en dat zal zij ook zeker begrijpen. Of is ook hier sprake van miscommunicatie? Dit ligt in dit geval best wat lastiger, want collega Elzinga was wel heel stellig in zijn reacties. Lijkt dus meer op een te snel en ondoordacht reageren op vragen van een raadslid die gewoon zijn taak uitvoert. Maar mogelijk krijgen we  de reactie van de wethouder nog te horen, want een interpellatiedebat hierover sluit ik zeker niet uit. 

Zijn er geen belangrijkere onderwerpen binnen de politiek van Twenterand en is dit een stilte voor de storm? De aangepaste subsidieverordening en de vraag of de inschrijvingen voor de exploitatie van de zwembaden binnen het maximale bedrag blijven zijn de items die binnenkort gaan spelen. Ook komt de kadernota er zeer binnenkort aan, zodat we kunnen zien hoe het college denkt om te gaan met de mee- en tegenvallers en hoe men dus uiteindelijk de begroting voor 2018 sluitend denkt te maken. De behandeling van de kadernota is voor mij één van de belangrijkste vergaderingen van het jaar en ik verheug mij daar altijd op. Dit is namelijk het eerste moment om te laten weten hoe je als partij tegenover de plannen van het college voor het nieuwe begrotingsjaar staat. Ook heb je tijdens de behandeling van de kadernota de kans medestanders te vinden voor zaken die je als partij echt anders wilt gaan invullen.  Je kunt het college op dat moment ook nog behoeden voor de misstappen die ze in jouw ogen wil gaan maken en overtuigen dat een andere oplossing beter is. Bij de behandeling van de definitieve begroting in november kun je zo’n andere oplossing vaak alleen nog maar afdwingen via een motie of een amendement.

Dit soort vergaderingen zijn natuurlijk veel belangrijker en ook veel leuker dan een discussie over bankjes. Maar dat besef moet dus wel vanuit het college komen, een raad controleert slechts en reageert op zaken die een college uitvoert. Als men in het college nu eens wat meer nadenkt voordat men iets doet of zegt, hoeft een gemeenteraad het niet langer over dit soort futiliteiten te hebben en kan men zich bezig houden met de echt belangrijke zaken. Ik hoop dat onze nieuwe burgemeester, als voorzitter van het college, dit voor elkaar kan krijgen en ik wens haar daarbij alle succes. Laten we het met elkaar hebben over zaken die echt in het belang zijn van onze inwoners. Dat komt de geloofwaardigheid van de lokale politiek alleen maar ten goede en werkt zeker ook sfeerverhogend. Succes Annelies, er is nog wel wat werk aan de winkel.  Hoe we mis kunnen communiceren weten we allemaal heel goed, laten we nu eindelijk eens echt gaan communiceren.