Ik heb deze kreet reeds diverse keren voorbij zien en horen komen de afgelopen dagen en ook ik heb dit, na de slechte resultaten van de VVD, al een paar keer naar voren gebracht. Han Pape besteedt hier in zijn column in weekblad de Roskam deze week ook aandacht aan. Zo'n kreet is natuurlijk leuk maar hoe moeten we dit dan concreet invullen?
De gemeentepolitiek is gestoeld op tradities en al vele jaren zijn dezelfde partijen aan de macht, met ook meestal een politiek draagvlak (meerderheid) van 70% of meer in de raad. Nu is er eindelijk iets verandert in Twenterand en is het CDA niet meer de grootste partij. Dat is met recht een aardverschuiving en er wordt druk gespeculeerd over welke partijen een coalitie gaan vormen. Maar ook nu hoor ik de partijen roepen dat het een coalitie met een groot draagvlak in de raad moet worden. Maar is dit wel wat de kiezers willen? De opkomst is weer lager en het vertrouwen in de politiek wordt ook steeds maar minder. Dat is toch ook een duidelijke uitspraak van de kiezers?
Ik ben voorstander van een vernieuwend en krachtig bestuur dat bereid is te werken met wisselende meerderheden, dat ook bij de oppositie draagvlak zoekt en probeert serieus burgers te betrekken bij besluitvorming. Benoem de juiste bestuurders in het college. Hierbij moet de nadruk liggen op de kwaliteiten en niet op de partijbelangen. Natuurlijk, zeker in de voor ons liggende financieel moeilijke tijden met onontkoombare bezuinigingen, moet er een breed draagvlak gevonden worden voor de besluiten maar dit draagvlak gaat veel verder dan de muren van de raadszaal.
“Er moet meer werk worden gemaakt van burgerschapsvorming en van een differentiatie tussen primaat en ultimaat” volgens Han Pape. Ook daar ben ik het mee eens waarbij mijn voorkeur uit gaat naar een situatie waarbij de inwoners, bij belangrijke zaken, directe invloed hebben op de beleidsvoorbereiding (primaat) en de politiek de uiteindelijke beslissing neemt (ultimaat).
Maar er zijn ook situaties denkbaar waarin door middel van een referendum het ultimaat bij de bevolking komt te liggen. Het is noodzakelijk dat er meer participatie komt, de burgers moeten/mogen meedenken, meepraten en invloed uitoefenen.
Benieuwd of er de komende vier jaar in Twenterand nu eens echt iets gaat veranderen. Misschien dat de onderstaande tips van Pelle Mug een beetje kunnen helpen:
1. Hou het coalitieakkoord zo kort mogelijk, leg niet alles vast, bouw de mogelijkheid van permanente menings(her)vorming in, dat voorkomt schuttersputjes, loopgraven en onverzoenbare tegenstellingen.
2. Versterk de positie van de griffie, niet door het aantal (hulp)griffiers uit te breiden, maar door de onafhankelijkheid van de ambtelijke raadsondersteuning beter te waarborgen, ten opzichte van college en ambtelijke diensten.
3. Stuur zoveel mogelijk externe bureaus de laan uit en maak vóór besluitvorming meer gebruik van de kennis en kunde in de samenleving, laat per beleidsonderdeel burgerfora zich over problemen buigen en over mogelijke oplossingen nadenken.
4. Start een website waarop burgers hun mening kenbaar kunnen maken over voornemens van het college, opvattingen van de partijen benevens besluiten van de gemeenteraad en geef gekozen bestuurders de gelegenheid daarop te reageren.
5. Gebruik de genoemde website eveneens als verantwoordingsmiddel door politici/partijen moreel te verplichten helder te maken waarom ze soms afwijken van hun partijprogramma, het coalitieakkoord of hun strikt persoonlijke belofte.
6. Schakel plaatselijke media (lokale televisie) in om het debat te bevorderen door periodiek over kwestieuze zaken met burgers te discussiëren en burgers en bestuurders van gedachten te laten wisselen.
7. Geef het horizontale democratisch proces prioriteit boven de verticale partijpolitieke correctheid, mijd kadaverdiscipline, breng alles in beeld en faciliteer duiding.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten