Partir c’est mourir un peu

Gisterenavond was ik aanwezig bij het afscheid van de raadsleden die (nog) niet terugkeren in de raad voor de periode 2010-2014. Hoewel ik nog nooit eerder bij dit soort gelegenheden aanwezig ben geweest, heerste er toch een beetje een aparte sfeer. De meeste raadsleden namen niet geheel vrijwillig afscheid maar werden hierdoor gedwongen door de kiezer of door de omstandigheden binnen hun partij of zelfs door beiden.

Het verlies van 5 partijen haakte er aardig op in en hier was vooraf niet altijd rekening mee gehouden. Warner Roozeboom werd door GBT geroyeerd als lid en hij wilde zich niet aansluiten bij een andere partij of een nieuwe partij oprichten. Wibe Verboom trok zich terug als lid van de VVD en haalde niet voldoende stemmen namens zijn nieuwe partij. Henk Nieboer en Heleen Lamberink trokken hun eigen conclusies na de revolutie binnen het CDA en Margreeth Spang trad terug na het verlies van de PvdA om plaats te maken voor een jongere kandidaat. Daarnaast vielen er bij de traditionele partijen een aantal, vooraf zekere, raadszetels weg door de onverwacht grote winst van Gemeentebelangen. Kortom het was een feestje met een lach en een traan .

Er werd gisterenavond afscheid genomen van maar liefst 10 raadsleden. Natuurlijk vinden er nog mutaties plaats nadat er een college gevormd is en de wethoudersposten bekend zijn, maar veel verschuivingen zal dit toch niet met zich mee brengen.

Belangrijk is dat de kwaliteit in de raad op een voldoende hoog niveau blijft om onze gemeente door de komende moeilijke periode heen te loodsen. Er is veel kwaliteit verloren gegaan en we moeten maar weer afwachten wat we ervoor in de plaats terug krijgen.