maandag 24 mei 2010

De debatten beginnen steeds meer op voetbalwedstrijden te lijken.

Ik heb zowel het debat op radio 1 als het premiersdebat op RTL 4 aandachtig gevolgd. Het begint echter steeds meer op een verslag van een voetbalwedstrijd te lijken. Men begint met een voorbeschouwing, daarna de wedstrijd en vervolgens nog een lange derde helft, met de nababbel over de wedstrijd. Er worden nu zelfs ook slow motion beelden gebruikt om te laten zien waar iets goed of fout is gegaan. Natuurlijk, ook hier gaat het om uitslagen en scores, maar we moeten het niet overdrijven. Ik kijk graag naar de schoonheid van het voetbal, maar bij het zien van een super slowmo van het gezicht van Job Cohen raak ik niet echt opgewonden maar zelfs licht onpasselijk.

Een politiek debat zou moeten gaan over de inhoud en niet over wie er wanneer een armgebaar maakt of zo leuk met zijn ogen knippert. Op deze wijze doen we de politiek geen recht en gaat het er om wie de beste tv-persoonlijkheid of zelfs acteur is. Het komt nog eens zo ver dat één van de fractieleiders voorgedragen wordt voor de Televisier-ring, omdat hij precies op het juiste moment en met een fantastische handbeweging zijn haar goed deed.

Het moet dus over de inhoud van de partijprogramma’s gaan en niet over dit soort randverschijnselen. Het CPB heeft de diverse programma’s doorgerekend en de effecten op korte en op lange termijn bekend gemaakt. De diverse partijen kiezen bijna allemaal voor een andere aanpak om de economische crisis aan te pakken, er is dus munitie genoeg voorhanden om hierop te schieten. Laat de partijen hun keuzes aan de kiezers uitleggen en liefst duidelijk. Nu wordt het een haantjes gevecht over wie de beste oneliner kan maken, een oneliner die steeds duidelijker vooraf ingestudeerd is en door anderen werd verzonnen. Men laat elkaar niet uitpraten en begint gewoon met het geven van een antwoord terwijl zijn of haar opponent nog bezig is een punt te maken. Gevolg niemand hoort nog wat er gezegd wordt en het komt ook nog eens vrij onfatsoenlijk over bij de kijkers of luisteraars. Hoewel luisteraars? Toch vreemd dat een radio 1 debat gewoon via de televisie is te volgen.

Natuurlijk spelen houding, charisma, gevatheid en uitstraling van de kandidaten een rol dat zal ik zeker niet ontkennen. Maar zoals zo vaak in Nederland, draven we weer eens veel te ver door. Nu leggen we de nadruk voornamelijk op dit soort eigenschappen en de inhoud is slechts van ondergeschikt belang. Dat is niet juist, het moet zeker voor 90 % over de inhoud gaan en de andere zaken zouden slechts een ondergeschikte rol moeten spelen. Gaat het echt in Nederland nog eens zo ver komen dat de meest fotogenieke en charismatische man of vrouw gekozen wordt, terwijl het partijprogramma ons volledig ten gronde richt? Ik moet er niet aan denken maar kan het zeker niet uitsluiten.

Maar hoe moet het dan wel? Natuurlijk moeten de leiders van de (grote)partijen zich kunnen profileren en met elkaar de degens kunnen kruisen. Maar dan moet het wel gaan over de inhoud en onder de bekwame leiding van ter zake kundige gespreksleiders. Daar begint het mee en helaas heb ik deze tot nu toe nog niet gezien. De gesprekleiders die ik tot nu toe heb gezien hadden de zaken niet in de hand en gaven te veel ruimte om ongevraagd de ander de loef af te steken. Ik pleit voor een panel van deskundigen dat gericht vragen stelt aan de diverse fractieleiders, met voldoende ruimte om hierop te reageren door de anderen. Hou de zaak in de hand en laat het geen kippenhok worden met alleen maar gekakel. Ook in een voetbalwedstrijd ligt de oorzaak van het uit de hand lopen van een wedstrijd meestal aan de scheidsrechter. Ik hoop dat voor de komende wedstrijden betere scheidsrechters worden aangesteld zodat we met z’n allen kunnen genieten van echte debatten waarin de inhoud centraal staat. Doe mij echter een plezier en gebruik die super slowmo beelden alleen bij een echte voetbalwedstrijd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten