De afgelopen weken ben ik wat meer dan gebruikelijk direct geconfronteerd met de dood. Natuurlijk weten we, dat dit ons allemaal te wachten staat, het blijft echter een verlies en het went nooit als het in je directe omgeving gebeurt. Mijn vader overleed op 90 jarige leeftijd op 14 september 2011 en natuurlijk zijn we daar als familie verdrietig over, maar laten we eerlijk zijn, 90 jaar is een heel mooie leeftijd en zeker als het einde geen lijdensweg is geweest, dan heb je er al snel vrede mee. Waar ik het persoonlijk moeilijker mee heb is het overlijden van Rita Drenth-Engels, de dochter van Albert Engels, en het heengaan van Steve Jobs, de oprichter van Apple. Deze verliezen zijn voor mij veel moeilijker te accepteren, ondanks dat ik ze beiden niet persoonlijk heb gekend. Dit komt natuurlijk door het moment van overlijden. Mensen in de kracht van hun leven horen nog niet dood te gaan, dat lijkt oneerlijk en het hoort natuurlijk niet dat een vader zijn dochter moet gaan begraven. Maar helaas gebeurt het dus wel en veel vaker dan we ons realiseren. Het helpt niet om je er over op te winden of boos te worden we zullen het moeten aanvaarden maar afscheid nemen blijft altijd verschrikkelijk moeilijk. Ik wens alle nabestaanden veel sterkte toe en speciaal mijn collega fractievoorzitter Albert Engels.
Hoewel alles en speciaal de politiek bij dit alles wel heel erg betrekkelijk is, gaat het wel gewoon door, dat is ook een zekerheid. Onze vragen over de voortgang van de motie over de biovergisting heb ik gezien het bovenstaande niet gesteld tijdens de raadsvergadering van 4 oktober mede doordat André Idzinga niet aanwezig kon zijn. Ik heb in goed overleg met hem besproken hoe we dit zo snel mogelijk kunnen afhandelen en daar heb ik alle vertrouwen in. Simone is weer terug in de raad en dat kan niemand zijn ontgaan. Ik heb haar hartelijk welkom geheten en voor mij is al deze ophef wel wat overtrokken. Als VVD'er sta ik hier ook wat liberaler in en dat zal u niet verbazen, zolang er geen strafrechterlijke feiten in het geding zijn is dit wat mij betreft een privé zaak. Zo'n resolutie zouden wij als VVD ook nooit indienen laat staan aannemen. Zowel de fractie van het CDA als Simone betreuren de gang van zaken zeer, er zit echter heel wat boter op de verschillende hoofden, want deze klucht doet de politiek als geheel zeker geen goed. Veel verschil in het politieke landschap zal de lijst Boerkamp niet brengen want Simone draagt het CDA nog steeds een warm hart toe en heeft natuurlijk ook ingestemd met het coalitie akkoord. Misschien dat haar coach als fractievertegenwoordiger nu zelfs rechtstreeks met ons gaat communiceren in plaats van dit via zijn pupil te doen. In de debatten kan Simone echter nooit zeggen dat zij zich aansluit bij het CDA want dan interrumpeert Jan Kuilder natuurlijk direct door aan te geven dat dit nu juist niet de bedoeling was. Er is over het lot van Simone binnen de CDA fractie gestemd en de stemming wordt voor ons geheim gehouden maar je moet wel blind zijn om voor en na afloop van de raadsvergadering niet te zien hoe de verhoudingen liggen. Maar genoeg over wie het met wie doet, laten we ons bezig houden om samen iets te doen voor de burgers van Twenterand dat lijkt mij een stuk zinvoller.
Wethouder Johan Oordt werd een beetje boos op me tijdens de behandeling van de Berap en had er genoeg van dat de VVD maar steeds blijft hameren op het feit dat er te weinig rekening gehouden wordt met de financiële stormen die ons nog te wachten staan. We hadden onze mening, ook deze keer, weer onderbouwd met feiten, helaas ging hij daar inhoudelijk eigenlijk niet of onvoldoende op in. De VVD komt duidelijk uit voor haar mening en onderbouwd deze mening altijd met argumenten en voorbeelden. Dat je dat niet leuk vindt, kan ik mij best voorstellen maar daar moet je natuurlijk wel tegen kunnen en ik zal onze aanpak zeker niet aanpassen. Door deze reactie geeft de wethouder aan dat onze boodschap in ieder geval overkomt en reacties losmaakt. Onderbouwd kritiek leveren is nu eenmaal de taak van een oppositiepartij. We zullen dus doorgaan met het naar voren brengen van onze mening in het belang van de inwoners van Twenterand en wat een wethouder daar van vindt is voor mij totaal onbelangrijk. De kracht van een boodschap over brengen is nu eenmaal herhaling dus maak je borst maar nat Johan, tijdens de programmabegroting 2012 spreken we elkaar zeker weer. Het gaat natuurlijk wel altijd om de politieke inhoud en we kunnen er na afloop samen in goede harmonie altijd over napraten en gelukkig ook nog een glaasje op drinken en zo hoort het ook. Het amendement van de PvdA om na afloop van de raadsvergadering en in alle openbare ruimten het gebruik van alcohol te verbieden werd door alle andere partijen afgewezen. De PvdA wil alles maar regelen en verbieden en dat staat natuurlijk haaks op mijn liberale uitgangspunten. Dat de hele PvdA fractie na afloop van de raadsvergadering direct vertrokken was en zelfs niet even, onder het genot van een hapje en een drankje, bleef napraten over het afwijzen van het amendement was misschien ook wel bedoeld als daad. Maar veel werking ging hier echter niet van uit, integendeel jullie lieten je wel een beetje kennen, Hans, Piet en Hidde. Dit is eigenlijk een schoolvoorbeeld van weglopen voor de realiteit. We hebben als raadsleden een voorbeeld functie en die bestaat er voor mij uit te laten zien dat je op een juiste wijze met zaken om kunt gaan. Zaken op voorhand te gaan verbieden is niet mijn idee over hoe we onze maatschappij moeten inrichten. Ik ben voorstander van het nemen van je eigen verantwoordelijkheid, ik ben tenslotte niet voor niets een echte liberaal en geen socialist.
donderdag 6 oktober 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Klasse van je dat je aandacht schenkt aan het verlies van Albert. Je bent een echte.
BeantwoordenVerwijderen