Bezuinigen betekent keuzes maken. In het geval van ons minimabeleid en de bijstand betekent dit wat de VVD betreft het inleveren van categoriale regelingen ten gunste van individueel maatwerk.
De VVD vindt dat je misschien op basis van een regeling wel ergens recht op hebt, maar dat dit nog niet altijd automatisch betekent dat je het ook nodig hebt.
Die individuele benadering past ook bij gericht werken, waardoor het mogelijk wordt beter op de plaatselijke en persoonlijke situatie toegespitste hulp te verlenen. En wat de VVD betreft ook in financiële zin. Deze individuele benadering maakt het mogelijk ook te kijken naar de vraag achter de vraag. Maar dat vergt wel van de hulpverlener een inlevende houding. Maar een inlevende houding alleen is natuurlijk niet voldoende, de hulpverlener zal ook professioneel geschoold dienen te zijn.
Het geld moet daar terecht komen waar het nodig is en de controles hierop moeten regelmatig plaatsvinden, vertrouwen is goed maar controleren is beter. Om mensen voor hun hele leven in de bijstand te parkeren vinden we niet sociaal. In de bijstand dient een wettelijke plicht tot tegenprestatie naar vermogen opgenomen te zijn. Men krijgt bijstand, maar in ruil daarvoor vragen we waar mogelijk iets terug te doen voor de samenleving Zo voorkom je sociaal isolement.
Er blijft altijd een groep voor wie betaald werk een stap te ver is. Voor hen zal de overheid een vangnet moeten creëren. Niemand in onze samenleving hoeft in armoede te leven. Wij hebben in Nederland een prima sociaal vangnet voor mensen die echt niet (meer) kunnen werken. Deze mensen krijgen bijstand, maar in ruil daarvoor vragen we waar mogelijk wat terug voor de samenleving, zoals vrijwilligerswerk of mantelzorg. Als mensen zich daarvoor onvoldoende inzetten, de taal niet leren of frauderen, passen sancties.
Wanneer mensen die een uitkering ontvangen willens en wetens frauderen mag hier hard tegen worden op getreden. Fraude haalt de basis van vertrouwen onder het bijstandssysteem vandaan. De VVD is voorstander om bij aantoonbare fraude de uitkering stop te zetten voor drie maanden. Hier gaat de prikkel vanuit alleen maar legitiem gebruik te maken van de uitkering.
Ik kan mij in grote lijnen vinden in de participatieregeling gemeente Twenterand 2012 en ook in grote delen van het minimabeleidsplan, waarover we in de raad op 6 maart gaan debatteren. Veel van mijn liberale uitgangspunten zie ik hierin terug. Ik ben het echter totaal oneens met het hier opgenomen nieuw beleid met betrekking tot het hulpfonds en schuldhulpmaatje. Buiten het feit dat ik mij afvraag welk oud beleid er hiervoor is ingeleverd (coalitie akkoord !) ben ik van mening dat het de taak van de overheid is om mensen, die in problemen komen en (te) veel schulden hebben, te helpen. De overheid heeft hier voorzieningen voor ingesteld en financiële middelen beschikbaar voor gesteld. Als we van mening zijn dat deze voorzieningen niet juist functioneren of anders moeten, dienen we dit via de politiek te regelen en moeten we deze voorzieningen aan passen. De aansprakelijkheid voor mensen in problemen ligt bij de overheid en daar kunnen we de overheid ook op aanspreken. Albert Engels zal wel weer rillen van mijn ijskoude benadering maar daar trek ik mij (en ik ben niet de enige) niets van aan, hij doet maar. Natuurlijk heb ik respect en heel veel waardering voor organisaties en mensen die vanuit een maatschappelijke betrokkenheid, of andere levensovertuiging de medemens de helpende hand willen toereiken laat daar geen enkel misverstand over ontstaan. Als de stichting schuldhulpmaatje van mening is dat de drempels naar deze overheidsinstanties te hoog zijn, dan moet men de mensen die hulp nodig hebben bij de hand nemen en deze desnoods zelf naar de loketten brengen. Hulpverlening bestaat niet alleen uit een inlevende houding maar vereist ook professionaliteit van de hulpverlener en deze professionaliteit mag je verwachten bij de instanties van de overheid. Bij vrijwilligers is dit niet altijd het geval en dit kan een gevaar opleveren. Een cursus van een dag of een dagdeel kan niet gelijk gesteld worden met een sociaal-juridische opleiding op MBO of HBO niveau maatschappelijk werk. Ik ben het dus totaal oneens dat er één euro per inwoner van Twenterand naar dit hulpfonds toe gaat. De overheid heeft verplichtingen naar deze mensen toe en moet deze nakomen en waarmaken, daar valt niet over te marchanderen. Wij kunnen onze verantwoordelijkheden niet afkopen, hoe goed de bedoeling van de hulpverleners en organisaties zoals schuldhulpmaatje ook zijn. Vanuit de diaconie wordt veel goeds gedaan en ik hoop dat de kerken dit zullen blijven doen, maar taken van de overheid dienen uitgevoerd te worden door de overheid. Door geld beschikbaar te stellen aan schuldhulpmaatje geven we eigenlijk aan dat we als overheid geheel of gedeeltelijk gefaald hebben. Zo ver is het gelukkig nog lang niet en ik zal er alles aan doen dat het zo ver ook nooit zal komen. Maar ik weet inmiddels heel goed hoe de hazen lopen in de gemeenteraad van Twenterand, dus dit voorstel wordt wel aangenomen. Natuurlijk respecteer ik dat want zo werkt de democratie en dat is op zich zelf een goede zaak.
Toch hoop ik de andere partijen mee te krijgen om in ieder geval één zin uit dit raadsvoorstel te schrappen. Ik las in het raadsvoorstel de volgende zin met betrekking tot de extra 36.000,= euro voor schuldhulpmaatje:
"dat deze gelden niet alleen ingezet worden ten behoeve van mensen van de kerk"
Mijn mond viel bijna open van verbazing en ik heb deze passage zelfs een aantal malen terug gelezen. Deze zin is in feite een vorm van (omgekeerde) discriminatie, is geheel overbodig en gaat lijnrecht in tegen onze grondwet. Daar staat toch echt heel duidelijk in dat er geen onderscheid wordt gemaakt op grond van ras of religie. Politiek en godsdienst moeten gescheiden blijven. Waarom zouden we dit in dit raadsvoorstel nog eens extra moeten bevestigen, dit is toch volkomen overbodig of spelen hier soms andere zaken? Door in dit voorstel aan te geven dat dit besluit ook geldt voor "mensen die niet van de kerk" zijn, plaatst ons college dit grondrecht juist in een ander daglicht. Wat komt er in een volgend voorstel te staan? "Geldt ook voor allochtonen of juist niet voor allochtonen?" Ik kan nog heel wat explicietere voorbeelden noemen, maar ik denk dat mijn punt helder is. Dus deze zin moet geheel geschrapt worden, we begeven ons hierdoor op heel gevaarlijk terrein en dat moeten we niet willen. Dus weg met deze (on)zin, dit is geheel overbodig en is, volgens mij, feitelijk een vorm van pure discriminatie. De wethouder mag mij uitleggen waarom deze regel opgenomen is in dit raadsvoorstel.
zondag 26 februari 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten