woensdag 1 februari 2012

Een kinderpardon helpt geen mens!

Er zijn al meer dan 120.000 handtekeningen geplaatst voor een petitie voor een algemeen kinderpardon, ondersteund door het rijtje bekende Nederlanders. Of de laatsten vanuit hun sociale gevoel reageren of extra publiciteit willen genereren laat ik in het midden. In meerdere gemeenten dienen politieke partijen moties in over dit onderwerp en ik ga ervan uit dat dit niet ingegeven wordt door de drang naar publiciteit. Ook in Twenterand wordt een motie van deze strekking ingediend, opmerkelijk genoeg niet door de Partij van de Arbeid of de Christen Unie maar door een lokale partij.

Het doel van de motie is uiteindelijk verhinderen dat een groep uitgeprocedeerde asielzoekers terug moet keren naar hun land van herkomst. Onder de noemer "kinderpardon" wordt geprobeerd voor hen alsnog een verblijfsvergunning te bewerkstelligen. Op het eerste gezicht lijkt zo'n kinderpardon best humaan en praktisch, we komen namelijk tegemoet aan een maatschappelijk gevoel, zetten een streep onder een aantal moeilijke dossiers en beginnen weer met een schone lei. Zeker als we uit de uitgeprocedeerde zaken individuele gevallen gaan belichten, wordt er al gauw een beroep gedaan op ons maatschappelijk gevoel. Je bent gauw en misschien wel te gauw geneigd de kant te kiezen van het schrijnende geval en neemt u van mij aan dat er ook bij de VVD en haar fractievoorzitter niets menselijks vreemd is. Al is iedereen natuurlijk vrij hier heel anders over te denken.

De VVD Twenterand heeft vanzelfsprekend over deze zaak langdurig van gedachten gewisseld en ondanks alle emotionele aspecten, ook binnen de VVD Twenterand, hebben wij besloten dat een kinderpardon geen oplossing is. In de praktijk namelijk betekent een kinderpardon niet meer en niet minder een generaal pardon, een pardon niet alleen voor de uitgeprocedeerde asielkinderen, maar ook voor de gezinnen van die kinderen. Dat betekent dat een groep beloond wordt voor het vaak jarenlange misbruik van procedures en het niet meewerken aan hun terugkeer. De rechter heeft vaak al telkenmale uitgesproken dat deze mensen geen recht hebben op een verblijfsvergunning, maar zij frustreren bewust de procedure door onjuiste of onvolledige informatie te verschaffen en stapelen procedure op procedure in de hoop op zo'n generaal pardon.
Deze motie is in feite dit generale pardon maar door voorbeelden van individuele kinderen er bij te betrekken probeert men dit te maskeren en maatschappelijk acceptabeler te maken. Dat is een verkeerd signaal want slecht gedrag mag in Nederland niet beloond worden. We geven op deze manier het signaal aan alle mensenhandelaren, asieladvocaten en uitgeprocedeerde asielzoekers dat Nederland zwakke knieën heeft en dat een kind een ticket tot een verblijfsvergunning is. Dit soort praktijken moet je krachtig tegengaan en juist niet aanmoedigen. Een pardon lost ook niets op, het is een vorm van symptoombestrijding en er wordt geen streep gezet. Elke grens die getrokken wordt, zal namelijk worden gebruikt om nieuwe gevallen die net buiten de boot vallen aan de kaak te stellen. Ook veroorzaakt een kinderpardon een rechtsongelijkheid met betrekking tot asielaanvragers die geen kinderen hebben. De oproep om een kinderpardon is ook weinig SMART, het is een open eind regeling. Hoe gaat die eruit zien en wat zijn de voorwaarden en de beperkingen?

De VVD vertrouwt op de zorgvuldigheid en rechtvaardigheid van de huidige procedures. Nederland heeft één van de hoogste toelatingspercentages van de Europese Unie. Wie na een zorgvuldige procedure niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning kan, met een beroep op schrijnendheid, zelfs de minister nog vragen zijn discretionaire bevoegdheid toe te passen. Dit gebeurt al regelmatig als is komen vast te staan, dat de traagheid van de overheid debet is aan een langjarige onzekerheid van een asielaanvrager. Het uitgangspunt moet zijn en blijven dat degene die uitgeprocedeerd is terug moet terugkeren naar het land van herkomst anders zal het draagvlak onder ons asielbestel worden weggeslagen.
Aan de snelheid en het voorkomen van de mogelijkheden tot verstapeling valt nog heel wat te verbeteren want de asielzoekers moeten sneller duidelijkheid krijgen of ze mogen blijven of niet. Daar wil de VVD zich voor inzetten en daar gaat de VVD zich ook voor inzetten. Beroepsprocedures kunnen echter ook in het land van herkomst worden afgewacht. Alleenstaande minderjarige asielzoekers moeten na een eerste afwijzing direct worden teruggestuurd naar hun land van herkomst en bijvoorbeeld opgevangen worden in weeshuizen die met Nederlands ontwikkelingsgeld zijn opgezet. Op deze wijze scheppen we snel duidelijkheid en voorkomen we dat deze kinderen hun eigen taal en eigen achtergrond vergeten en dat ze te veel vernederlandsen, met als gevolg een beroep op ons maatschappelijk gevoel door individuele gevallen zoals Mauro. Dit is naar de mening van ook de VVD Twenterand een betere en humanere oplossing en wij zullen op basis van deze argumenten en ondanks de lobby in De Roskam, tegen deze motie stemmen en ons niet laten leiden door emotie.
Neemt u van mij aan dat de VVD en haar leden begaan zijn met het lot van de schrijnende gevallen. Het was ook geen gemakkelijke discussie binnen onze afdeling. De VVD kiest bewust voor een echte oplossing en niet voor een reparatie achteraf. Als er gerepareerd moet worden aan de procedures moeten we dit aan de voordeur doen en niet aan de achterdeur door middel van een pardon.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten