Marcus, de moraalridder van de gemeenteraad?

Wat een vreemde raadsvergadering afgelopen dinsdag 20 maart 2012. Raadslid Marcus Elzinga ontpopte zich als de morele superieure vingerwijzer van de gemeenteraad van Twenterand en deed een moreel appél op Carla Hilberink en Gerjan Smelt van de Christen Unie, om niet mee te stemmen over het amendement met betrekking tot het hulpfonds. Zowel Carla als Gerjan, zouden zodanige bindingen hebben met dit hulpfonds, of met mensen betrokken bij dit hulpfonds, dat dit een schijn van belangen verstrengeling met zich mee zou brengen. Dat het niet mee stemmen van deze twee personen een meerderheid voor dit amendement in de raad zou opleveren had daar natuurlijk alles mee te maken en daar zit mijn probleem ook een beetje. Natuurlijk had ik graag, als mede indiener van dit amendement, gezien dat dit amendement zou worden aangenomen maar ik ben het met de gevolgde strategie van Marcus en GBT om dit te bereiken niet eens. Er was vooraf goed over nagedacht hoe GBT deze zaak aan zou gaan pakken en juist daarom denk ik dat dit achteraf niet de juiste weg is geweest. Ieder raadslid heeft zijn eigen verantwoordelijkheid en moet zijn of haar eigen afweging maken of er een belangen verstrengeling zou kunnen ontstaan en of er van stemming moet worden afgezien. Ik ga er van uit dat ieder raadslid hier ook naar eer en geweten mee omgaat en ik heb geen enkele reden om hier aan te twijfelen. Als je als raadslid twijfelt of iemand hier wel of niet over nagedacht heeft, ga je in zo'n geval vooraf naar iemand toe en bespreek je dat even. Om tijdens een raadsvergadering eerst de stemming af te wachten en dit dan bewust en met voorbedachte rade aan de orde te stellen en zelfs aan te geven dat de stemming dus niet rechtsgeldig is geweest ga je mijn inziens te ver en zo zouden we binnen de raad van Twenterand niet met elkaar moeten omgaan. Elkaar aanspreken op politieke uitspraken en opvattingen is heel normaal, maar met deze zaken moet je naar mijn mening anders omgaan.

Juist raadslid Marcus Elzinga, directeur van SWT, zou toch moeten weten hoe gevoelig dit ligt en hij is hier ook wel eens op aangesproken, met name door de CU en de VVD. Naar mijn mening mag dit echter geen rol spelen bij zijn actie en dit zou ook volkomen onterecht zijn. In zijn geval vormt de belangen verstrengeling op zichzelf namelijk geen enkel punt van discussie, die is heel helder en duidelijk aanwezig. Dat is in deze zaak helemaal niet helder en zeker niet duidelijk, dat is toch een heel wezenlijk en zelfs cruciaal verschil. Waar leggen we de grens bij belangen verstrengeling, er is altijd wel ergens een link en dan zou je dus op veel meer fronten niet mee kunnen stemmen. Stel dat je een familielid hebt die een bijstandsuitkering ontvangt, mag je dan niet stemmen over het minimabeleid? Als we zo door redeneren, zou Marcus zelf nog maar over heel erg weinig zaken mee mogen stemmen en dient hij zich af te vragen of hij dan nog wel een volwaardig raadslid kan zijn en misschien hieruit wel zijn consequenties moeten trekken. Hoe ver wil je gaan Marcus, waar ligt de grens en wie gaat die bepalen? Formeel heeft Marcus mogelijk een punt (ik ken de raakvlakken en mogelijke familiebanden onvoldoende) en hij mag dit ook aan de orde stellen volgens de reglementen. Je dient je naar mijn mening in dit soort zaken wel af te vragen of je altijd van je recht gebruik moet maken en of je dit niet anders zou kunnen aanpakken. In dit specifieke geval had ik het dus anders aangepakt maar de fractie van GBT heeft anders besloten. Jammer, onnodig en niet bevorderlijk voor de onderlinge sfeer binnen de raad. Maar het is wel hun eigen beslissing geweest en dat is vanzelfsprekend ook hun goed recht.
Ook het spelletje "handen bij de knop" over wie drukt het snelst de knop van de microfoon in tussen Marcus en de voorzitter verdient geen schoonheidsprijs en wat moeten de kijkers hier wel niet van denken. Dat is geen goed voorbeeld van hoe je in mijn beleving je gelijk moet proberen te halen. Opkomen voor je rechten is natuurlijk geoorloofd maar je kunt hierin ook te ver gaan. Met plaatsvervangende schaamte heb ik hier naar zitten kijken. Het voorstel van de voorzitter om de vergadering te schorsen omdat een raadslid zich niet aan de orde kan houden is te gênant voor woorden en dit moeten we maar snel vergeten. Dit verdient geen schoonheidsprijs. Ik hoop wel dat dit voorval een incident is geweest en geen voorbode van hoe we in de toekomst met elkaar om willen gaan in de gemeenteraad van Twenterand. Het moet gaan over politieke zaken en we moeten elkaar op argumenten proberen te overtuigen met het belang van de inwoners van Twenterand voor ogen. Maar verkeerde inschattingen maken we allemaal en ik heb deze nog niet zo lang geleden zelf ook gemaakt. Ik heb hier lering uit getrokken en ik hoop dat de fractie van GBT en Marcus Elzinga in het bijzonder, dit hier ook zullen doen.

Eindelijk kwam dan het lang verwachte collegevoorstel over de zwembaden. Nou ja, collegevoorstel, dit is natuurlijk in feite het GBT standpunt. Dat het college verdeeld is over dit voorstel, waarbij zeer waarschijnlijk de twee CDA wethouders een ander standpunt in hebben genomen, is niet zo opmerkelijk, wel dat de stem van de burgemeester waarschijnlijk dus de doorslag heeft gegeven. Maar hier kan ik alleen maar over gissen want dit weet ik natuurlijk niet zeker. Maar in een blog mag je nu eenmaal wat meer dingen schrijven en zelfs uitgaan van aannames. Dat maakt het schrijven van een blog voor mij ook zo leuk. De werkelijke reden voor het uitstel van deze beslissing is de verdeeldheid binnen het college geweest natuurlijk en niet dat onzin verhaal over de kredietcrisis. Ook weer geen sterk optreden van dit college, draai er niet omheen als er vragen gesteld worden, geef het juiste antwoord of zeg dat je er geen antwoord op wilt of kunt geven. Geef ons niet zo'n onzinnig antwoord waarbij je de raad dus niet serieus neemt en feitelijk afscheept. Ook zo ga je niet met elkaar om volgens mij.
Dat de media eerder op de hoogte waren van dit collegevoorstel dan de raadsleden, heeft weer alles met communicatie te maken maar daar zijn ze aan het Manitobaplein kennelijk erg hardleers in.
Overigens, zo verdeeld is het college nu ook weer niet want ze gaan wel voltallig twee dagen lang feest vieren op het 3 miljoen euro kostende feestje van de Vereniging Nederlandse gemeenten naar aanleiding van het 100 jarige bestaan. Alleen zie ik dat waarschijnlijk weer helemaal verkeerd, dit is geen feestvieren, maar netwerken. Over een moreel appél gesproken, misschien een oproep aan de collegeleden om de toegangskaarten (850,= p.p.!!!) voor dit feest geheel of gedeeltelijk uit eigen zak te betalen? Lijkt mij toch niet zo'n vreemde oproep in deze tijd van bezuinigingen.
Ander opvallend detail gisterenavond was dat Hidde Visser kennelijk van zijn fractievoorzitter niet meer naast mij mag zitten tijdens de raadsbijeenkomsten. Zouden mijn rechtse en liberale standpunten dan toch zoveel invloed hebben op deze van oorsprong toch wat linkse rakker?

Ik proef onderling ook steeds meer spanningen tussen de coalitiepartijen en de manier van handelen van GBT werkt niet echt mee om deze te verminderen. Zeker de "normen en waarden" partij als het CDA moet toch met samengeknepen billen hebben zitten toekijken hoe GBT de rol van moraalridder naar zich toe trok? Ik voorspel een paar onrustige politieke maanden (een lange hete zomer) en daar verheug ik mij echt op. Als oppositiepartij zal ik niet nalaten zoveel mogelijk gebruik te maken van de verdeeldheid bij de coalitiepartners en het college, dat lijkt mij ook logisch. Laten we echter wel proberen elkaar in de waarde te laten, want je kunt je punten ook gewoon op argumenten binnen halen, daar hoef je dus niet voor op de man of vrouw te spelen. Vandaag is de lente begonnen: Een nieuwe lente, een nieuw geluid. (ook in onze raadszaal?)