Komt (politieke) hoogmoed voor de val?

Ik volg de politiek van Twenterand al langer van een afstand maar nu zo'n drie jaar zeer actief en ik ben bijna 2 jaar raadslid. Er zijn in Twenterand heel veel raadsleden die veel meer politieke ervaring hebben, dat wil echter niet zeggen dat ik geen mening heb of mag hebben, over het politiek reilen en zeilen binnen onze gemeente. Als u mijn blogs een beetje volgt, dan is u dat inmiddels ook wel duidelijk geworden. Je kunt je overigens afvragen welke ervaring, buiten het luisteren naar de inwoners van Twenterand, belangrijker is om beslissingen in de gemeenteraad te kunnen nemen, een langdurige politieke ervaring of mijn ruim 40 jaar ervaring als ondernemer. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen, maar daar zijn vooral de mensen met uitsluitend politieke ervaring helaas nog niet altijd van overtuigd. Juist om mijn (ongevraagde) mening te kunnen geven ben ik in 2009 dit blog begonnen en ik schrijf nog steeds met veel plezier en de onderwerpen worden mij, vanuit de politiek, bijna als vanzelf aangereikt. Dat niet iedereen het altijd met mij eens is, daar ben ik alleen maar heel erg dankbaar voor. Stel je eens voor dat iedereen het met mij eens zou zijn, dan was er echt iets heel erg mis en niet alleen in de politiek. Leve de vrijheid van meningsuiting!

Ik wil vandaag eens wat schrijven over onze grootste politieke partij, Gemeente Belangen Twenterand. Op de één of andere manier, bots ik, vooral met de fractievoorzitter van deze partij, nog wel eens, terwijl we echt niet overal politiek van mening over verschillen. De partij van de politiek zeer ervaren Albert Engels begon de verkiezingen met slechts één zetel, behaalde een compleet verrassende overwinning en werd in één klap de grootste partij van Twenterand. Zeven zetels maar liefst en de eerst aangewezen partij om te kijken welke coalitie er kon worden gevormd. Tot veler verrassing werd het een coalitie van GBT en CDA met een coalitieakkoord "realistisch Twenterand". Samen 14 van de 23 zetels, dus een overtuigende meerderheid, indien je als coalitie tenminste de zaken samen goed voorbereidt. Ik zie echter, vooral de laatste tijd, steeds meer scheuren komen in deze coalitie en de reden is mij wel duidelijk. Onze grootste politieke partij denkt het namelijk allemaal beter te weten en stelt zich (te?) autoritair op. Er is maar één standpunt dat telt en dat is het standpunt van GBT. Deze grootste partij van Twenterand geeft door deze opstelling te weinig ruimte aan haar partner coalitiepartij en zeer zeker niet aan de oppositiepartijen.

Ik ben van mening dat hier een stuk misplaatste zelfoverschatting (hoogmoed) aan ten grondslag ligt en we weten allemaal wat daar van terecht komt. Juist de grootste partij zou wat meer de "verdeel en heers" tactiek moeten toepassen in plaats van zo dwingend haar wil voor te schrijven en daardoor zo weinig ruimte over te laten voor anderen. De partij is, volgens mij, te snel gegroeid, heeft hierdoor te veel onervaren kader- en bestuursleden en drijft voornamelijk op de langjarige politieke ervaring van Albert Engels. Vooral dat laatste is best wel gevaarlijk, want als één man het beleid bepaalt, maak je jezelf wel heel erg kwetsbaar. Er zullen wel afspraken over gemaakt zijn, maar het is wel opvallend dat er slechts een stuk of drie van de zeven raadsleden van GBT regelmatig het woord voeren. Albert Engels is niet gewend tegengas te krijgen en is niet gewend te verliezen, wat denken wij allemaal wel, hij heeft toch niet voor niets ruim 30 jaar ervaring? Deze houding en de snelle groei breekt GBT nu echter op. In de politiek moet je principes overeind houden, maar verder heb je anderen nodig om zaken voor elkaar te krijgen en daar dien je ruimte voor te scheppen. Dat had Engels met zijn 30 jaar ervaring, toch zeker wel moeten weten en hij had dit aan zijn fractieleden, maar vooral aan zijn beide wethouders moeten doorgeven. Helaas niets geen flexibiliteit en ruimte voor andere partijen, GBT's wil is wet en wee je gebeente als je daar anders over denkt. Dat "wee je gebeente" wordt echter steeds meer met een korreltje zout genomen en verliest zienderogen aan kracht. Albert Engels probeert wel andere partijen aan te spreken, maar hij mist een beetje de scherpte, wordt te snel kwaad en gebruikt daardoor argumenten die niet of te weinig ter zake doende zijn. Een politiek debat verliezen, toe geven dat ook andere partijen politiek goede ideeën hebben, een keer je zin niet krijgen is echt heel gewoon binnen onze democratie en laten we dit vooral zo houden. Dat Albert daar echter steeds meer moeite mee heeft, daar doet hij niet alleen zichzelf maar vooral ook zijn partij geen goed mee. Hij lijkt soms net een verwend kind dat zijn zin niet krijgt en gaat mokken. Een persbericht schrijven en maar twitteren tegen een raadsbesluit als jouw standpunt het democratisch niet heeft gehaald of vermelden dat jouw partij er toch maar voor gezorgd heeft dat juist deze beslissing genomen kon worden, doet geen recht aan de zetelverdeling en aan de inzet en de politieke wil van de andere partijen. Daar maak je geen politieke vrienden mee en, zo lang je geen absolute meerderheid hebt, heb je deze politieke steun zeker hard nodig. Maar wie gaat (durft?) hem dat binnen zijn eigen partij vertellen? Dat ik dit hier in mijn blog als mijn mening naar voren breng zal hem zeker niet op andere gedachten brengen, integendeel waarschijnlijk.

Persoonlijk heb ik veel waardering voor de manier waarop Mark Paters, vice fractievoorzitter, de standpunten van GBT naar voren brengt, maar ik heb het gevoel dat hij nog te veel aan de leiband van Engels loopt of moet lopen. De politieke gevolgen hiervan worden echter steeds duidelijker zichtbaar, GBT isoleert zichzelf op deze manier meer en meer en zelfs de coalitiepartij heeft steeds vaker een afwijkende mening, een mening die zelfs ook regelmatig door de oppositie wordt gedeeld. GBT staat daarmee steeds vaker alleen en dat is voor de grootste partij van Twenterand toch wel even wennen en waarschijnlijk ook best wel slikken. Maar het is net zoals bij Tijl Uilenspiegel, GBT heeft het er wel zelf naar gemaakt. Politiek niet verstandig is hier een eufemisme, ik noem dit gewoon eigenwijs. Bij de twee GBT wethouders valt een zekere mate van eigenwijsheid zeer zeker ook niet te ontkennen en binnen het college ontstaat daardoor ook steeds meer verdeeldheid. Wethouders dienen rekening te houden met de wensen en standpunten van de raad en je tekent je politieke doodvonnis als je de raad bewust negeert en niet serieus neemt. Ook hier breekt het de wethouders op, dat er onvoldoende ervaren kader binnen GBT aanwezig is om adviezen te geven en dat de wil van één man wet is, ondanks het dualisme. Beide wethouders worden nog steeds regelmatig gesignaleerd op audiëntiebezoek in Westerhaar. Het verleden en niet alleen in de politiek, heeft echter bewezen dat er ongewenste situaties kunnen ontstaan als de macht te veel bij één persoon ligt. Democratie is de mooiste vorm van besturen en er zijn zelfs oorlogen voor gevoerd, maar het moet wel gedragen worden binnen de politieke partijen, vooral binnen de partijen die (denken) het voor het zeggen te hebben. Gebeurt dit niet of onvoldoende dan komt "hoogmoed echt voor de val" en misschien wel sneller dan je kunt bedenken.

Dinsdag 8 mei 2012 wordt een politiek belangrijke raadsvergadering, bepalend voor de verhoudingen in ieder geval tot aan maart 2014, maar mogelijk wel voor een veel langere periode. Ik ben heel benieuwd, maar in het belang van de democratie hoop ik toch op een soort van bijltjesdag. Er moet wat veranderen, we moeten als partijen meer en beter samen gaan werken in het belang van Twenterand. Tijdens de verkiezingen begin 2014 gaan we elkaar zeker weer aanspreken op de verschillen, nu moeten we kijken naar de zaken die ons verbinden. Weg met onze ego's en samen de juiste beslissingen nemen voor onze gemeente Twenterand. Daar zijn we, volgens mij, tenslotte toch voor gekozen?