“De
fractie van het CDA, de CU en de SGP konden aan de randvoorwaarden die gesteld
werden niet tegemoet komen. Belangrijkste reden daarvoor is de
verkiezingsuitslag. De VVD en de PvdA hebben fors ingeleverd tijdens
verkiezingen, maar dat is door hen niet vertaald in de actuele politieke
realiteit.”
Deze
zin stond te lezen in het persbericht dat de CDA, mede namens de CU en de SGP, uitbracht nadat zowel de PvdA als de VVD hadden aangeven een rol als
uitsluitend gedoogpartner te weigeren. Ik vind “fors inleveren” een wat
ongenuanceerde uitdrukking, die zeker niet van toepassing is op alle partijen.
Er is slechts één partij die in aanmerking komt als forse verliezer, want de
andere partijen die hiervoor in aanmerking zouden kunnen komen hebben weliswaar wat
stemmen verloren, maar zijn in aantal zetels gewoon gelijk gebleven en daar
draait het toch echt alleen maar om bij het nemen van raadsbesluiten. Voor de goede
orde ook de CU heeft dan forse verliezen geleden als je deze matrix zo nodig
wilt toepassen. Maar ook daar wordt dan kennelijk weer anders over gedacht, maar de
feiten liegen niet en ik ben gewend me daar aan te houden.
Nadat we als VVD Twenterand geweigerd hadden als gedoogpartner toe te treden, hebben we zelfs nog
aangegeven serieus te willen onderzoeken of een fractiesamenwerking met D66 een
mogelijkheid zou zijn, maar helaas ook dat wilde de drie C's niet. Als je vooraf
aangeeft op zoek te zijn naar een vierde partij is het op z’n minst toch vreemd
dat je zo’n samenwerking, die in zetels gelijk maar in stemmen zelfs groter dan
de SGP is, op voorhand ook afwijst. Maar dat is de realiteit, de drie kunnen en
mogen dat doen. Waar ik echter problemen mee heb is dat ze ons ruim 1.5 week gewoon
aan het lijntje hebben gehouden en dus onvoldoende serieus hebben genomen. De toezegging dat men ons, als wij zouden aanschuiven, zouden toestaan een fractievertegenwoordiger aan te stellen, als er gekozen zou worden voor raadscommissies i.p.v. raadsdebatten, spande wat dat betreft voor mij de kroon. Als dit aan de orde zou komen zijn wij zelf mans genoeg dit op te eisen, daar hebben we deze drie echt niet voor nodig. Misplaatste arrogantie ten top. We hebben tijd en moeite geïnvesteerd in de diverse gesprekken en zelfs onze visie voor een concept beleidsakkoord op papier gezet, maar de uitkomst stond bij voorbaat helaas al vast. Dat
valt mij echt tegen van voormalige coalitiepartners, die vooraf toch echt
andere geluiden lieten horen. Het was allemaal al bekokstoofd, zo
hoort het niet te gaan en is slecht voor de geloofwaardigheid van de politiek.
Maar
over deze zaken is nu genoeg gezegd en geschreven, Hoe we de komende vier jaar
in Twenterand politiek gaan bedrijven is veel belangrijker. Ik hoop dat de vier
oppositiepartijen (10 zetels) ook de handen ineen kunnen slaan en een blok
kunnen vormen tegen de coalitie. Daar moeten we binnenkort met elkaar maar eens
om de tafel voor gaan zitten. Geen versnippering van krachten maar
samenbundelen, want deze partijen vertegenwoordigen 44% van de kiezers.
Ik
las een mooi stuk in weekblad de Roskam van de hand van Han Pape en zo kan het
natuurlijk ook en ik moet zeggen dat ik mij hier zeker heel wat bij kan
voorstellen. Het werken met wisselende meerderheden is voor mij het toppunt van
democratie. Via deze link kunt u dit artikel van Han Pape lezen (de republiek) en ik kan u dit van harte
aanbevelen. Zolang we in Twenterand echter geregeerd worden door uitsluitend
christelijke partijen is er van vernieuwing helaas geen sprake, dus moeten we
dit soort democratische vernieuwingen helaas nog maar even in de ijskast zetten. Jammer
natuurlijk en het is toch wel een signaal dat de gemeente Twenterand (tot op dit
moment) de enige gemeente is met een coalitie van uitsluitend confessionele
partijen. Voor mij een forse stap terug in de tijd en een gemiste kans. Ik ben bang dat we allemaal fors gaan inleveren, om een beetje in de stijl van het persbericht van het CDA te blijven.
Onze verkiezingsleus “Omdat het anders kan” heeft echter niets aan kracht ingeboet en mogelijk zelfs wel aan kracht gewonnen. Maar we moeten er wel weer vier jaar op wachten om dit te realiseren. Ondertussen zullen we er echter alles aan doen ook de komende vier jaar onze liberale uitgangspunten naar voren te brengen. De coalitie zal er achter komen welke kansen ze hebben laten liggen door 44% van de kiezers het bos in te sturen. Voor nu een streep onder deze periode en vanaf nu de focus op onze rol in de oppositie. Maak de borst maar nat dames en heren op het pluche en in de coalitie.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten