Waar is dat feestje?

Op 18 maart, in het lijsttrekkersdebat aan de vooravond van de verkiezingen, gaf het CDA bij monde van de heer Kerkdijk aan te gaan voor een christelijk sociale coalitie. Voorheen werd er echter steeds geroepen en niet alleen door het CDA, dat men ging voor een brede coalitie en graag de zakencoalitie wilde voortzetten.  Hoewel de VVD geloof en politiek gescheiden wil houden heeft de VVD veel christenen in haar ledenbestand en de partij vindt, in ieder geval van zichzelf, dat ze ook best sociaal is. Dus dat was, met in het achterhoofd alle positieve geluiden over de zakencoalitie, voor mij niet echt verrassend laat staan verontrustend.

Maar het bleek dus wel degelijk een koerswijziging te zijn en de drie christelijke partijen hadden elkaar al omarmd en waren vastbesloten elkaar ook niet meer los te laten. Het CDA beroept zich er nu op dit toch ruim voor de verkiezingen te hebben aangegeven. Dat klopt natuurlijk, de avond van 18 maart viel zeker voor de verkiezingen.  Het CDA gaat hier echter wel heel selectief te werk want in hetzelfde debat op 18 maart gaf men ook heel duidelijk aan te gaan voor maximaal 3 fte voor de wethouderposten en gelijke duidelijke uitspraken kwamen van de fracties van de CU en de SGP. We weten inmiddels allemaal wat deze beloften waard zijn.

Voor de VVD is een discussie over wachtgeld zinloos, als we dit willen veranderen moeten we dit via Den Haag spelen. Dus wachtgeld buiten beschouwing gelaten werden het echter geen 3 fte maar 3.2 fte. Hier breken de drie partijen een eerste verkiezingsbelofte, een belofte niet alleen bevestigd tijdens het debat aan de vooravond van de verkiezingen maar en dat is hier werkelijk heel opmerkelijk, zelfs herhaald tijdens de coalitieonderhandelingen in het bijzijn van alle politieke partijen van Twenterand.  Ook stond in het eerste raadsvoorstel van 29 april j.l. gewoon vermeld dat de beide CDA wethouders af zouden zien van aanvullende wachtgelden. Maar dat werd een dag later in een nieuw raadsvoorstel plotseling weer terug gedraaid. (Huh?) De belofte van 3 fte telt nu kennelijk niet meer en deze partijen hebben hierover aan de inwoners van Twenterand nog wel het één en ander uit te leggen. De uitleg van Henk Kerkdijk was echter bijzonder mager en hij probeerde ons uit te leggen dat het financieel bijna geen verschil zou maken als je kiest voor 3.2 fte in plaats van 3.0. Hij noemde het zelfs  “haast identiek”. Deze uitdrukking kende ik nog niet, het is of identiek of niet, een beetje zwanger kan toch ook niet? Als er aantoonbaar meer dan 100.000 euro gemeenschapsgeld aan verschil tussen zit, kun je volgens mij niet spreken van identiek of haast identiek. Hij rekende ons ook voor wat de financiële gevolgen zouden zijn als Jan Binnenmars en Johan Oordt niet terug zouden zijn gekomen als wethouders. Dat rekensommetje deugde ook van geen kant en deze argumenten zouden volledig overboord zijn gegooid als Henk Kerkdijk zelf, zijn zo gewenste wethouderspositie had kunnen innemen. Zo de wind waait, waait zijn jasje kennelijk, maar hij sprak als voorzitter van de coalitieonderhandelaars dus dit geldt voor meerdere personen.

4 x 0.75 fte had naar onze mening dus gewoon gekund en natuurlijk ook gemoeten. Nakomen wat je hebt beloofd hoort gewoon bij de normen en waarden die je van politieke partijen mag verwachten. Helaas dachten de drie C’s hier echter anders over en samen hebben ze een krappe meerderheid en daar zijn we als kiezers weer zelf verantwoordelijk voor. Tijdens een hoofdelijke stemming over een motie van de voltallige oppositie, ingediend om de raadsleden van de drie christelijke partijen alsnog te bewegen hun beloften na te komen was niemand van deze raadsleden hiertoe echter bereid. Voor mij opmerkelijk, zeker voor raadsleden van partijen waarin de bijbel de leidraad is bij hun politieke keuzes zoals in alle respectievelijke partijprogramma's nadrukkelijk staat vermeld. Ik ben van mening dat eigenbelang en het pluche hier toch een aanmerkelijk grotere rol hebben gespeeld. 

Op de constateringen en de overwegingen in deze motie werd helaas niet ingegaan, die spraken kennelijk voor zichzelf en vielen door de coalitie ook niet te ontkennen.  Er werd door Gerjan Smelt nog wel even gewezen op een typefoutje in de motie want het woord geloofwaardigheid was met drie o's geschreven. Hoewel wat flauw had hij gelijk, maar hij vestigde tevens wel extra de aandacht op de gevolgen van het breken van beloften voor de geloofwaardigheid van de politiek, dus eigenlijk moet ik hem hiervoor dankbaar zijn. Wethouder Engberts vond dat we het feestje van de coalitie verstoorden met deze motie. Hier draait hij echter de zaken om, door te kiezen voor 3.2 fte i.p.v. 3.0 fte is er zeker sprake van een verstoring. Maar deze verstoring heeft plaatsgevonden in de geloofwaardigheid voor de lokale politiek. Beloftes moet je namelijk nakomen en daar moet je elkaar op ieder moment op kunnen aanspreken, zelfs op een feestje. In je eerste raadsvoorstel al gelijk een duidelijke verkiezingsbelofte breken lijkt mij ook overigens geen reden om een feestje te vieren. Dat gaan we pas vieren na de 25e keer en daar hoeven we echt niet lang op te wachten als het in dit tempo doorgaat. :)

 Het bestuursakkoord is wel heel erg algemeen, op veel punten vaag en weinig concreet. Dit akkoord zou in theorie door meerdere partijen kunnen worden ondertekend. Heroriëntatie met betrekking tot de zwembaden om maar eens wat te noemen daar kan je echt alle kanten mee op. Dat valt mij dus tegen, ik had graag gezien dat in dit akkoord een duidelijke lijn werd aangegeven zeker met betrekking tot de noodzakelijke bezuinigingen. Er was bekend dat we rond de 2 miljoen euro moeten bezuinigen en in dit akkoord had hier zeker richting aan moeten worden gegeven.  “De coalitie heeft het voornemen alle politieke fracties bij de bezuinigingskeuzes te betrekken” klinkt natuurlijk heel mooi maar dit soort uitspraken hebben inmiddels voor mij helaas behoorlijk aan kracht ingeboet. De drie C’s varen gewoon hun eigen koers, zonder echt rekening te houden met anderen, dat is de laatste weken wel heel duidelijk geworden.

Natuurlijk wens ik het nieuwe college veel succes in de uitvoering van hun respectievelijke taken. Er is gekozen voor een confessionele coalitie met louter christelijke partijen, niet uniek in Nederland, want ook Scherpenzeel en Staphorst hebben tenslotte zo'n coalitie. Deze coalitie en het college had dus zeker wel wat liberalisme kunnen gebruiken, maar daar werd geen ruimte voor gegeven. Deze politieke realiteit is een stap terug in de tijd en zet bijna de helft van de kiezers in de kou. Dat doet onvoldoende recht aan de verkiezingsuitslag en dat gaat zeker de komende periode een rol spelen.

Voor mij een rol in de oppositie en dat heeft zeker ook zijn leuke kanten. Ik ga geen oppositie voeren om de oppositie en zal constructief maar kritisch de voorstellen van dit college afwachten. Deze partijen denken het zelf te kunnen dus ik zie hun voorstellen met heel veel belangstelling tegemoet.