zaterdag 7 juni 2014

Handhaven betekent niet automatisch sluiting of afbreken.

Ik ben een fel tegenstander van zogenaamde gedoogconstructies. Je manoeuvreert je als gemeente in een kwetsbare positie, het is een vorm van oneerlijkheid en het schept precedenten. Gedogen houdt in dat je een situatie laat voortbestaan zonder dat daar in principe de vereiste vergunningen voor aanwezig zijn. Dat druist tegen alle democratische uitgangspunten in en als gemeente moet je dit soort zaken niet willen en je hieraan dus niet schuldig maken. Je dient als overheid geen uitzonderingsposities te maken. Ook heb je te maken met een vorm van oneerlijke concurrentie ten opzichte van bedrijven werkzaam in een zelfde branche, die zich wel aan alle regelgeving  moeten houden en hier ook vaak fors in moeten investeren. Ook tegenover deze bedrijven heb je als gemeente verplichtingen.

Een al jarenlang voortdurende gedoogsituatie zijn de activiteiten in en rond de Vjenne Stube van Gerard en Heintje Companjen aan de Harmsenweg te Vriezenveen. Op het eerste gezicht een volwaardig horecabedrijf maar helaas wel een bedrijf zonder de vereiste vergunningen. Burgemeester Cornelis Visser heeft via de media aangekondigd dat hij geen andere mogelijkheid ziet dan dit bedrijf te dwingen tot sluiting en het afbreken van de zonder vergunning opgetrokken gebouwen. De media springen hier natuurlijk graag op in met o.a. dit artikel in dagblad Tubantia.

In principe ben ik het volledig met onze burgervader eens en dat mag ook wel eens in de krant, als we het dan toch over de media hebben. Ik vind namelijk dat je deze gedoogconstructie niet stilzwijgend maar kunt laten voortbestaan. Ik heb de burgemeester ruim een half jaar geleden hier zelfs persoonlijk op aangesproken om, vanuit zijn portefeuille handhaving, hiermee aan de slag te gaan. Hij heeft echter al een aantal illustere voorgangers die dit ook geprobeerd hebben en op één of andere manier is dit nooit geëffectueerd, ondanks dat ook zij aangaven hier wat mee te gaan doen. Handhaven betekent overigens naar mijn mening niet altijd automatisch sluiting of afbreken, je kunt ook op zoek gaan naar wettelijke mogelijkheden dit soort zaken te legaliseren, desnoods tijdelijk.

Ik heb een bezoek gebracht aan de Vjenne Stube van Gerard en Heintje Companjen. Gedreven en bijzondere mensen, met een accommodatie waar veel horecaondernemingen jaloers op zouden zijn. Onbegrijpelijk dat dit deze vormen heeft kunnen aannemen zonder feitelijke vergunningen. Daarmee wil ik zeker niet aangeven dat men de zaken niet voor elkaar  heeft en er gevaarlijke situaties aanwezig zijn. Sterker nog de brandweer is wezen controleren en trof er geen brandgevaarlijke situaties aan. Maar de papieren ontbreken en daar draait het om. Dat deze situatie in de loop der jaren zo heeft kunnen ontstaan daar heeft de gemeente wel degelijk ook een rol in gespeeld, of liever gezegd niet in gespeeld. Enige kilo’s boter hebben ze over deze zaak in de loop der jaren wel op het hoofd gekregen daar aan het Manitobaplein.

Ik heb de burgemeester daarom in tweede instantie expliciet gevraagd nadrukkelijk te onderzoeken of er mogelijkheden zijn om deze mensen toch enigszins tegemoet te komen, althans tot aan het moment dat zij daar persoonlijk bij betrokken zijn. Bestemmingsplantechnisch zal het zeker lastig worden maar mogelijk is er te praten over tijdelijke ontheffingen o.i.d. Concurrentie voor de bestaande horeca is voor mij als liberaal niet echt een issue en buiten dat is hun doelgroep, niet de doelgroep van bijvoorbeeld een bedrijf als Zandwijk.

Op dit moment is de familie Companjen of in overtreding of zij moeten oneigenlijke constructies verzinnen om iets te organiseren. Zij willen ook geen café dat dagelijks open is, maar zij willen hun gelegenheid graag meerdere keren per jaar gebruiken voor activiteiten en (buurt) feestjes. Zij begrijpen dat ze aan alle voorwaarden moeten voldoen zoals, vestigingspapieren, brandweer etc. etc. Zij geven aan dat er kennelijk behoefte is aan dit soort festiviteiten en zeker nu Koebrugge is gesloten lijkt dit ook niet helemaal onlogisch. Als Gerard en Heintje zelf persoonlijk niet aanwezig zijn worden er geen activiteiten georganiseerd dus een tijdelijke vergunning of ontheffing kan prima strikt persoonsgebonden zijn. 

Ik wil zeker af van deze illegale situatie, waar we als gemeente dus wel degelijk een rol in hebben gespeeld. Ik denk aan een soort persoonsgebonden ontheffing of iets dergelijks. De mensen zijn 67 jaar dus de termijn is ook te overzien. Ik zou graag zien dat we deze illegale situatie tijdelijk kunnen faciliteren en daar ook duidelijke voorwaarden aan verbinden. Een keihard nee, verhard de standpunten zoals te lezen valt in het artikel in Tubantia en alleen juristen en advocaten varen hier wel bij. Ik wil dus in dit geval op zoek naar mogelijkheden en als we in Twenterand hierin op dit moment niet kunnen voorzien moeten we bekijken hoe we dit dan wel kunnen regelen. Ik denk graag in oplossingen maar deze gedoogsituatie laten voortbestaan is voor mij geen optie, dus het is wel kiezen of kabelen. Ik loop niet weg voor de feiten, als we echt alles hebben geprobeerd en er blijkt geen oplossing mogelijk dan is het ook voor Gerard en Heintje Companjen einde verhaal. Dat kan helaas niet anders, dat is de consequentie van onze democratie en de daarbij behorende regelgeving. Deze uitgangspunten staan voor mij in deze zaak ook totaal niet ter discussie.  Ik heb zomaar het gevoel dat hier het laatste woord nog niet over gesproken is. Ik hoop wel dat burgemeester Visser de laatste burgemeester is die zich met deze zaak bezig moet houden. Laten we het nu, links- of rechtsom, eindelijk eens regelen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten