Wethouder opvallend hardleers.

Natuurlijk is een motie van wantrouwen een heel zwaar politiekmiddel dat je niet zomaar inzet. Toch heeft de VVD de door Gemeente Belangen Twenterand in eerste instantie ingediende motie, na een aanpassing, gesteund en is zelfs als mede-indiener toegetreden. Overigens was dit een actie die ook door de PvdA en D66 werd ondernomen zodat het uiteindelijk een gezamenlijke motie werd van de gehele oppositie. Ik ga de argumentatie van de VVD hier niet allemaal herhalen, deze was namelijk lang en uitvoerig genoeg. Mijn partij vond het echter noodzakelijk volledig opening van zaken te geven. Als u hierin geïnteresseerd bent kunt u het hele debat nog een keer terug zien via deze link.  Het kwam aan de orde onder agenda punt 20 met als onderwerp: Motie autobedrijf Schmidt Oosteinde 98. Ik moet u wel waarschuwen, het werd al met al een vrij chaotisch debat met een aantal schorsingen.

Wat mij opviel was de verdediging van de wethouder, of beter gezegd het gebrek aan verdediging. Hij had er achteraf spijt van, heeft zijn excuses aangeboden en kwam met de dooddoener: “Het is gelopen, zoals het gelopen is. Ook had hij de betreffende ondernemer geheimhouding beloofd. Huh??? Een wethouder die zich geheimhouding laat opleggen en daarmee zijn actieve informatieplicht richting de raad (desnoods vertrouwelijk) verzaakt? Gekker moet het toch echt niet worden in politiek Twenterand. Naar mijn mening is hier echter wel degelijk sprake van een vorm van geheimhouding maar dan een geheimhouding waar de wethouder zelf bewust voor heeft gekozen en hem door niemand is opgelegd. Hij wilde namelijk bewust geheimhouden dat hij de raad onjuist en onvolledig had geïnformeerd.

Of je nu coalitie- of oppositiepartij bent, de raad moet er op kunnen vertrouwen dat een wethouder met de juiste informatie naar buiten komt. Dat is de basis van onze besluitvorming en de basis van onze democratie. Dat is hier echter duidelijk en aantoonbaar niet gebeurd en ook in tweede instantie heeft deze wethouder de kans die de VVD hem heeft geboden niet gepakt. De wethouder ging gisterenavond echter weer in de fout, waardoor de indruk werd gewekt dat de oppositie het niet bij het rechte eind had. Alle fractievoorzitters, ook die van de coalitie, weten echter wel beter. De wethouder beweerde dat hij de fractievoorzitters in een vertrouwelijke bijeenkomst op de hoogte had gebracht van de zaken waar het in dit debat om draaide. Dat is pertinent onjuist en zeker vier fractievoorzitters gaven publiekelijk aan juist deze informatie van de wethouder niet te hebben ontvangen in deze bijeenkomst. Dit was voor deze wethouder helaas niet voldoende om deze woorden terug te nemen. De wethouder kwam ook hier  mee weg en ik vraag mij echt af wat je als wethouder in de huidige politieke werkelijkheid van Twenterand dan moet doen om je biezen te moeten pakken. Lak hebben aan je actieve informatieplicht is kennelijk niet voldoende. 

Het vertrouwen in deze wethouder is naar de mening van de VVD hierdoor ernstig beschadigd. Er is namelijk geen enkele legitimatie die ruimte biedt de raad onjuist en onvolledig in te lichten. In de politiek weet je het natuurlijk nooit,  maar een raad onjuist en onvolledig informeren kan ongedacht welke partij, niet worden getolereerd, hier hebben we het toch over de geloofwaardigheid van de politiek in Twenterand?  De VVD heeft als uitgangspunt dat je politiek en geloof gescheiden moet houden maar daar denken andere partijen anders over, dat mag en dat respecteer ik zeer. Juist voor partijen die de Bijbel leidend maken in hun politiek reilen en zeilen zou onjuiste en onvolledige informatie (een eufemisme voor liegen) toch afgewezen moeten worden? Als ik dit verkeerd zie, hoor ik dat graag nog een keer. 

De wethouder had voldoende tijd en middelen na 12 december 2013, de datum waarop de VVD hem confronteerde met zijn onjuiste en onvolledige uitspraken, de raad desnoods vertrouwelijk van één en ander alsnog op de hoogte te stellen.  Hij heeft echter bewust een andere keuze gemaakt, met alle gevolgen van dien. Voor deze keuze moest hij zich gisterenavond verantwoorden en de raad heeft hier een oordeel over geveld.  Zoals de onderhandelaar namens de coalitie partijen, Henk Kerkdijk, enige weken geleden al eens aangaf: “Zo werkt het nu eenmaal in de politiek.”  De VVD betreurt dat het zo gelopen is. Politiek kan hard zijn maar juist daardoor blijven onze democratische uitgangspunten wel overeind. De VVD kon geen genoegen nemen met het “Mea Culpa” van de wethouder, bovendien kwam dit ongeveer een halfjaar te laat. Ik heb de wethouder gevraagd zijn verantwoordelijkheid in deze te nemen, de eer aan zichzelf te houden en af te treden, alvorens deze motie in stemming werd gebracht, maar daar werd niet op gereageerd. Nogmaals, ik betreur het zeer dat dit zo moest lopen maar de wethouder liet mij geen andere keus en heeft dit geheel over zichzelf afgeroepen.

De drie C’s lieten de wethouder echter niet vallen zodat met 10 stemmen voor en 13 stemmen tegen de motie werd verworpen. Hoe ik daar ook over denk, ook dat is politiek en zoals onder de motie stond geschreven, we gaan weer over tot de orde van de dag. Ik vraag mij echter wel af of dit zomaar kan?

Ik heb namens mijn partij een scherp debat met de wethouder gevoerd maar wel volledig op de inhoud en nooit op de persoon. Dus wat mij betreft kan ik persoonlijk ook na gisterenavond zeker nog met Johan Oordt door één deur, hoewel dat in de letterlijke betekenis dan wel een behoorlijk brede deur moet zijn. Als wethouder moet hij echter voor zichzelf uitmaken of er nog wel een werkbare situatie mogelijk is met de gemeenteraad of dat deze gebeurtenis dit onmogelijk maakt. Feit is dat hij het vertrouwen van alle oppositiepartijen verloren heeft en dat er daardoor maar weinig draagvlak overblijft. De toekomst zal het leren, maar politiek Twenterand is helaas wel de grootste verliezer.