Cornelis Visser: Je maintiendrai"

Eindelijk kwam daar dan de toezegging in de raadszaal, de portefeuillehouder handhaving gaat handhaven en wel binnen enkele (twee?) maanden. Niet dat hij dat in heel veel dossiers niet doet, maar er zijn aantoonbaar ook een paar dossiers waarin dit niet of wel heel erg langzaam gebeurt. Over deze dossiers heb ik de afgelopen jaren regelmatig de degens gekruist met onze burgemeester. Hoe dat wapengekletter allemaal is gegaan kwam gisterenavond nog wel even ter sprake, maar daar ga ik het nu niet meer over hebben. Eind goed al goed, want ook mijn collega’s waren van mening dat in de genoemde voorbeelden op korte termijn gehandeld diende te worden. De opmerking van het CDA dat er toch ook veel zaken goed gaan onder de verantwoordelijkheid van deze portefeuillehouder, heb ik beaamd. Dat lijkt mij echter niet bijzonder en ook geen verdienste, maar gewoon horen bij de uitoefening van je taak, een taak waar je ook een heel redelijk salaris voor ontvangt. Gaan we het nu ook al bijzonder vinden als iemand gewoon doet wat hij of zij moet doen? 
Bedrijfsmatig handelen zonder in het bezit te zijn van de vereiste vergunningen is een vorm van oneerlijke concurrentie en dat mogen we niet tolereren. We dienen onze ondernemers, die zich wel houden aan de regelgeving en hiervoor ook een fikse prijs betalen, hiertegen te beschermen. Het ene dossier loopt al vanaf 1977 (!) en in de andere zaak is er reeds een collegebesluit genomen in 2012, maar de activiteiten in strijd met de regels gaan tot op heden nog steeds door. Voor mijn partij schort het in deze dossiers dus aantoonbaar aan daadkracht. Toen de VVD aangesproken werd op deze zaken was dit dan ook de reden deze zaken aan de orde te stellen en als enig raadslid van mijn partij ben ik de persoon die dit dan naar buiten moet brengen.

Mijn kruistocht, want zo voelt het helaas wel een beetje, is mij zeker niet door iedereen in dank afgenomen. Ik krijg nog weleens het verwijt en ook mijn steunfractieleden worden hier op aangesproken, dat de VVD toch een partij voor ondernemers is, dus waarom stelde ik deze twee zaken dan aan de orde? De VVD is een volkspartij en komt voor iedereen op, maar ik kan niet ontkennen dat we onze ondernemers een heel warm hart toedragen. Wij zijn in deze zaak echter wel degelijk en juist voor onze ondernemers opgekomen. Met ondernemers bedoel ik degenen die zich wel aan de regels houden en voldoen aan hun wettelijke en gemeentelijke verplichtingen. In deze twee voorbeelden is ook geen discussie mogelijk, hier wordt en werd gehandeld in strijd met de regels en dat is een vorm van oneerlijke concurrentie. Ook de gebruikelijke controles op veiligheid vinden dan niet plaats en dat kunnen we onmogelijk toestaan.

Ik krijg eigenlijk al vanaf 2013, iedere keer dat dit onderwerp in de publiciteit komt, vervelende mails of telefoontjes, kennelijk zijn er ook mensen die hun onderbuikgevoelens op deze wijze in mijn richting willen ventileren. Jammer dat ze dit anoniem doen zodat ik, als ik dat al zou willen, niet de kans krijg uit te leggen waarom ik dit, namens de VVD,  aan de orde heb gesteld. Ik ga nu eenmaal graag het debat aan en loop hiervoor nooit weg. Niemand hoeft het met mij of mijn partij eens te zijn, maar vragen of ik goed verzekerd ben of zelfs nog erger, horen wat mij betreft in een debat niet thuis. Kennelijk hoort dit er echter tegenwoordig bij als je duidelijke standpunten inneemt en voor je mening uitkomt. Voltaire was hierover in ieder geval een stuk genuanceerder:  "Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen." 

Als we samen en democratisch regels vast stellen, moeten we ons er aanhouden of we dienen de regels aan te passen. Als er voor dat laatste geen draagvlak is dienen we te handhaven en dat zonder uitzonderingen. Als we dit niet doen, of als het te lang gaat duren voordat er wordt opgetreden worden we als politiek ongeloofwaardig. In het dossier Harmsenweg heb ik getracht een tijdelijke gedoogconstructie bespreekbaar te maken maar dit was volgens de portefeuillehouder niet mogelijk en dan moet je ook consequent zijn. De portefeuillehouder heeft een mandaat om in dit soort gevallen zelfstandig op te treden en daar was het de VVD primair ook om te doen, wij zijn namelijk van mening dat hij in deze zaken met zijn mandaat daadkrachtiger had moeten omgaan. Over de besluitvorming op zich, met name over het verbieden van de horeca-activiteiten aan de Hofmansweg, valt mogelijk ook best nog wel het één en ander te zeggen, maar daar ging dit debat niet over. De portefeuillehouder gaf dus aan te gaan handhaven (je maintiendrai) ondanks een mogelijke dreiging van een rechtszaak. De complete raad steunde hem daarin en bij handhaving loop je nu eenmaal dit soort risico's, want iedereen kan en mag tegen dit soort besluiten een bezwaarprocedure starten of zelfs een rechtszaak aanspannen in Nederland. Overigens mag dit natuurlijk nooit een rol spelen bij een besluitvorming. Ik werd als politicus aangesproken op deze misstanden en ik vond het mijn taak mijn verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordiger ( na overleg met mijn fractie)  te nemen en dit op te pakken, een taak die in dit soort zaken zeker niet altijd prettig is. Maar je kunt nu eenmaal niet iedereen te vriend houden en mensen die zich bewust niet aan de regels houden en daardoor anderen direct of indirect benadelen reken ik niet tot mijn vriendenkring, laat dit heel duidelijk zijn.

Ik ben blij dat we strepen onder deze dossiers gaan zetten en dank de burgemeester nogmaals voor zijn toezegging en natuurlijk ook voor het debat de afgelopen jaren over deze zaak. We waren het zeer regelmatig niet met elkaar eens en vooral over de snelheid van handelen dachten we heel verschillend. De besluitvorming zelf is echter nooit echt een punt van discussie geweest en daar gaat de raad in eerste instantie ook niet over. Het debat is op momenten ook best scherp geweest, maar naar mijn mening is dit nooit echt geëscaleerd en altijd inhoudelijk gebleven en niet persoonlijk. Dat is natuurlijk ook de verdienste van de portefeuillehouder en daar spreek ik ook zeker mijn waardering voor uit. Als partij hebben we bereikt wat we wilden bereiken en daar draait het in de politiek nu eenmaal om. Het zal ook wel niet het laatste dossier zijn waarover ik de komende jaren de degens zal kruisen met het college of mijn collega's. Maar het moet wel leuk blijven natuurlijk.