Ik heb de afgelopen weken veel gesprekken gevoerd, persoonlijk, via de telefoon en de social
media, zowel formeel als informeel, gevraagd en ongevraagd. Ook ben ik ingegaan
op uitnodigingen, ben op mensen afgestapt, heb vragen gesteld en antwoorden op vragen gegeven. Kortom
het was me het weekje weer wel. De politiek houdt mij dus mooi van de straat en over het algemeen doe ik dit met veel plezier. Ik probeer altijd te reageren als mensen mij vragen stellen
en ik ga in principe ook altijd in op uitnodigingen te komen praten om de
standpunten van mijn partij nader uit te leggen. Voor mij is er echter één
voorwaarde en dat is dat ik weet met wie ik te doen heb, op anonieme reacties
wil en kan ik niet reageren, een enkele uitzondering daargelaten. Zeker als het
gaat om zaken waarbij men het totaal oneens is met het VVD standpunt en mensen er persoonlijk direct bij betrokken zijn, ga ik graag het gesprek aan. Dat heb ik
de afgelopen weken dan ook een aantal malen gedaan. Ik heb niets te verbergen
en vaak werken deze gesprekken verhelderend hoewel het zeker niet zo is dat we
het na afloop altijd eens zijn geworden. Maar dat hoeft van mij ook niet, het
is altijd goed elkaar in de ogen te kunnen kijken en naar elkaars standpunten
te luisteren.
Laat ik beginnen met de afgelopen raadsvergadering, waarin ik
namens de VVD een heel gerichte vraag richting portefeuillehouder Visser heb
gesteld in zijn hoedanigheid als portefeuillehouder verantwoordelijk voor
veiligheid. Helaas kreeg ik geen antwoord van de portefeuillehouder veiligheid maar van Cornelis Visser portefeuillehouder handhaving en de antwoorden hadden vrijwel niets
te maken met de gestelde vraag. Heel frustrerend, zeker als je maar beperkt mogelijkheden
hebt, een antwoord af te dwingen. Burgemeester Visser was deze avond niet alleen portefeuillehouder veiligheid maar door te antwoorden als portefeuillehouder handhaving,
had hij op dat moment duidelijk twee petten op. Hij had eigenlijk drie petten
op, want hij was tevens voorzitter van de raad. Het was daardoor dus bij voorbaat kansloos mij te beroepen
op het reglement van orde, om toch een antwoord af te kunnen dwingen. Hij had heel duidelijk zijn hakken in het zand gezet en
besloten niet echt in te gaan op mijn vraag. Laat hij dat dan gewoon zeggen en
er niet omheen draaien of aangeven dat het met de veiligheid ter plaatse eigenlijk best meevalt. Al met al een beschamende vertoning en ik ben van mening
dat we hier in de toekomst anders mee moeten omgaan. Je kunt geen drie functies
op het zelfde moment bekleden, dat leidt tot onnodige verstrengelingen en
draagt niet bij tot een helder en open debat. Je moet als politieke partij in een vragenhalfuurtje antwoord
kunnen krijgen van de verantwoordelijke portefeuillehouder op een gerichte
vraag. Hoewel er echt geen woord Spaans bij was, kreeg ik dit dus niet en bleef
achter met een brok frustratie. Duidelijk is dat hij ondanks dat hij zelf aangeeft dat de veiligheid in het geding is, hij hiervan de logische consequenties niet wil nemen. Dit valt niet uit te leggen en dat deed hij helaas dus ook niet. Overigens jammer dat er in de tweede termijn geen enkele partij wilde reageren op mijn opmerking dat ik benieuwd was naar hun reactie. Dat hoeft natuurlijk ook niet en mogelijk heeft dit wel te maken met een telefoonrondje dat de burgemeester vlak voor dit vragenhalfuurtje richting een aantal partijen heeft gemaakt. Wie zal het zeggen? Ik ga de gevolgde procedure rond dit vragenhalfuurtje tijdens de eerstvolgende presidiumvergadering aan de orde stellen.
Ik werd deze week ook (weer) geconfronteerd met wat nare en
anonieme telefoontjes. Een van deze bellers adviseerde mij in huis een helm te gaan
dragen, want er zouden in Den Ham rondvliegende stenen kunnen voorkomen. Eerder
had ik al een telefoontje gehad met de vraag of ik wel goed verzekerd was. Ook
ontving ik deze week een telefoontje van een niet anonieme beller, die mij waarschuwde dat een zekere persoon mij met een bats de kop wilde inslaan. Gelukkig wist ik dat deze informatie niet kon kloppen,
anders had dit voor extra en onnodige ophef kunnen zorgen. Ook citeerde hij een
uitspraak, die een collega politicus over mij zou hebben gebezigd en ook dat bleek niet op waarheid te berusten. Kortom veel onnodige ophef, helaas op basis van horen zeggen en aantoonbaar gebrek aan kennis over de dossiers en de werkelijke gang van zaken. De emoties gaan hier vaak aan de haal met de realiteit.
Je mag het zeker niet eens zijn met onze politieke opvattingen en de manier waarop we dit communiceren, maar dit soort anonieme telefoontjes mogen en kunnen dus niet. Als wij van mening zijn dat dit soort zaken niet kunnen, moeten we dus ook aangifte doen en dat gaat dan ook gebeuren. Ik slaap overigens nog steeds goed en ga rustig over straat, maar ik ben niet alleen thuis en mijn kleinzoon logeert ook regelmatig bij ons. Je moet er toch niet aan denken dat…..
Ik bedrijf politiek, dus de mensen moeten mij
hierover aanspreken of (echt alleen in figuurlijke zin) stenigen. Maar laat mijn
familie hier buiten, zij hebben hier niet om gevraagd laat staan dat zij dit hebben uitgelokt.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten