Voorkomen is veel beter dan genezen.

Het was een lange zit maar het ging dan ook wel over belangrijke zaken, tijdens de raadsdebatten van 27 oktober 2015. Een andere benadering van de wijze waarop we met onze subsidies omgaan is zowel van financieel maar zeker ook van groot maatschappelijk belang. De publieke tribune was dan ook goed gevuld, al werd het geduld van de meesten wel op de proef gesteld.

Het financiële belang bij onze subsidies is zo’n 4 miljoen euro en mogelijk dat u dit op een begroting van 80 miljoen wel mee vindt vallen. Maar het is wel zo'n 40 % van het totale bedrag waar we als gemeente daadwerkelijk en zelfstandig invulling aan kunnen geven. De andere bedragen zijn vrijwel allemaal geheel of gedeeltelijk geoormerkt voor de uitvoering van wettelijke taken. Dus zonder enige discussie is het onderwerp subsidies voor de gemeenteraad een hot item.  Het maatschappelijk belang bij het verstrekken van subsidies in het algemeen wordt gelukkig raadsbreed gedeeld, een goede zaak.

Dus een hot item en dat bleek ook wel want er werd zeker gedebatteerd. Ik moet zeggen dat de gemeenteraad zich steeds prettiger gaat voelen bij de invulling van een iets andere manier van debatteren. We bereiken steeds meer ons doel het debat te voeren met de verschillende partijen en hier minder het college bij te betrekken. Ik voel mij hier persoonlijk heel goed bij.

Zoals ook al eens eerder aangegeven moeten raadsvoorstellen duidelijk zijn en helaas was dit gisterenavond bij het onderwerp uitgangspunten subsidiekeuzes niet het geval. In de beslispunten werd niet alleen deze uitgangspuntennotitie genoemd maar ook een doelmatigheidskorting voor een aantal subsidienemers van 250.000,= euro in te boeken in 2017 en meegenomen in de meerjarenbegroting.

De betrokken instellingen die deze korting voor hun kiezen krijgen hebben de afgelopen jaren al een korting gekregen doordat zij al een aantal jaren op de zogenaamde nullijn staan. De totale korting komt hiermee op een bedrag van ruim 422.000,= euro. Logisch dat we het hierover met elkaar hebben gehad, zeker met de kennis dat de portefeuillehouder over de invulling van deze korting met de betrokken instellingen nog niet heeft gesproken en hij dit voor het eind van dit jaar moet doen. Lukt dit niet dan ontstaat er namelijk een structureel gat in de begroting van 250.000,=. De VVD kan over deze doelmatigheidskorting geen besluit nemen zonder de juiste invulling te kennen en op de hoogte te zijn van de reacties van de instellingen. Met de uitgangspuntennotitie hebben we niet zoveel problemen, met de vaststelling van de doelmatigheidskorting kunnen we op dit moment niet instemmen. Wat dit betekent voor ons stemgedrag over dit onderwerp op 10 november ga ik nu eerst bespreken met mijn fractie maar mogelijk dat rt na de begrotingsvergadering van 3 november hierover meer duidelijkheid gaat ontstaan. Naar mijn mening had dit onderdeel helemaal niet opgenomen moeten worden in dit raadsvoorstel, maar het stond er wel dus moest het aan de orde komen.

Ook de notitie sportaccommodaties kwam aan de orde. Mooi om te zien dat het sportplatform als algemeen en enig vertegenwoordiger van de sportverenigingen optrad. Andere jaren spraken er ook nog wel eens, buiten het sportplatform om, diverse verenigingen in en ontstond er veel overlap. Dat de spreektijd werd aangepast was logisch. De inspraak maakte heel duidelijk dat er op het gebied van met name de communicatie heel veel was misgegaan. Dat is natuurlijk betreurenswaardig en zo lagen de afspraken ook niet. Als je dit soort grote aanpassingen wilt doorvoeren moet je vooraf met elkaar in gesprek gaan teneinde draagvlak te creëren. De tijd dat we als regenten van bovenaf regeerden ligt gelukkig al heel lang achter ons. De communicatie is dus aantoonbaar misgelopen en daar was het sportplatform duidelijk niet gelukkig mee. Zij staken echter wel de hand uit naar de portefeuillehouder om ondanks deze feiten, toch hierin samen verder op te trekken met name ook met betrekking tot een nieuwe notasport die er binnenkort moet komen.

De portefeuillehouder was in zijn reactie niet echt sterk en had het met name dus over het vooraf stellen van kaders. Op de verwijten over het gebrek aan communicatie door het sportplatform ging hij feitelijk niet in. Collega Smelt gaf ons wederom een college, ditmaal over de taken van een raadslid. In zijn beleving dienen we ons in deze fase (het stellen van kaders) als raad stil te houden en pas achteraf onze controlerende taak uit te voeren. Ik ben het hier dus fundamenteel mee oneens, ik wil het kalf niet laten verdrinken en dan pas de put dempen. Als je als raadslid, in de voorfase bij het stellen van kaders, ziet dat er zaken verkeerd zijn gelopen of nog lopen heb je naar mijn mening als raadslid de plicht om dit aan de orde te stellen. Als je merkt dat er dingen fout gaan moet je proberen ongelukken te voorkomen. Damage control dus. Althans, zo vul ik mijn taak als raadslid mede namens mijn partij in en dit blijf ik ook zo doen, ongeacht wat anderen hiervan vinden. Voorkomen is veel beter dan genezen en het scheelt echt een hoop gemeenschapsgeld.