In memoriam Sven Booij

Op zaterdag 14 mei om 18.14 uur kreeg ik een telefoontje waarin mij werd medegedeeld dat mijn collega-raadslid en collega-fractievoorzitter Sven Booij tijdens een fietstochtje met zijn gezin overleden was aan een hartstilstand. 



Verbijstering en ongeloof sloegen toe. Sven was een actieve sporter en nog zo jong, dan is een hartstilstand tijdens een fietstochtje met je gezin toch ook bijna niet te geloven? Maar helaas bleek in de loop van de avond dat het de keiharde waarheid was, Sven Booij, waar ik twee jaar tijdens de raadsvergaderingen naast heb mogen zitten was ons ontvallen.

Mijn eerste gedachten gingen en gaan nog steeds uit naar zijn vrouw en zijn dochter. Een dochter waar hij zo trots op was, want hij vertelde mij regelmatig over haar voetbalcapaciteiten. Woorden schieten in dit soort situaties altijd tekort, maar ik wens iedereen die betrokken is bij dit grote verlies, maar vooral zijn vrouw en dochter, heel veel sterkte. Ik besef heel goed dat dit een cliché is, maar mijn gevoel hierover is ook niet onder woorden te brengen, sorry.

Natuurlijk ben ik in het verleden al meerdere keren geconfronteerd met het plotseling overlijden van mensen die ik beroepsmatig ken en waar ik mee heb samengewerkt. Ik merk echter dat dit trieste bericht mij wel heel erg aangrijpt. Dat kan aan meerdere factoren liggen, maar de volgende eigenschappen van Sven hebben er zeker mee te maken. Sven was een gerespecteerd collega, een man waar je van op aan kon. Dat hield overigens zeker niet in dat we het altijd politiek met elkaar eens waren. Nee, dat was zeker niet het geval, maar als we elkaar nodig hadden en als het onderwerp in het belang van de inwoners was, kon je altijd op hem rekenen. Hij had een gedegen dossierkennis met name op het gebied van het sociale domein. Hij had genoeg aan enkele aantekeningen om zijn eerste termijn te verwoorden en wat hij namens zijn partij naar voren bracht, was duidelijk en gebaseerd op feiten. Daarnaast bezat hij humor en zelfs tijdens de vergaderingen en buiten de camera’s om, hadden we zo onze momentjes. Ik zal mijn collega Sven missen, maar het besef moet echt nog komen.

De gemeenteraad en dus de inwoners van Twenterand verliezen een bewogen raadslid, die vanuit de uitgangspunten van zijn partij zich volledig inzette voor alle inwoners van onze gemeente. Het was een voorrecht om hem te hebben gekend en vooral om met hem te hebben mogen samenwerken. Bedankt voor alles Sven.

Chris Walraven
Mede namens bestuur en fractie VVD Twenterand