Een bijzondere begrotingsvergadering werd het afgelopen 8
november 2016. Het begon nog wat stroef maar gaandeweg de vergadering werd
duidelijk dat er van spanning geen sprake was en werd de sfeer eigenlijk best
goed. Zo goed zelfs, dat aan het eind iedereen blij was met elkaar en dit ook
onder woorden bracht. Hoewel ik hier ook aan heb meegedaan, was dit ook wel
weer wat overdreven.
Dat kwam natuurlijk mede doordat besloten werd één van de
hoofdpijndossiers, 250.000,= euro bezuinigen op de grote subsidies, door te
schuiven naar de raadsdebatten van 6 december 2016. Ook de discussie over de
plek van een nieuw overdekt zwembad wordt op een later tijdstip gevoerd. Tevens
gaf portefeuillehouder Scholten aan eindelijk het vonnis van de rechter te
accepteren en niet langer onnodig gemeenschapsgeld over de balk te gooien. De dekking
was kennelijk ook gevonden en die haalt het college uit de begroting 2016. Zeker een knappe
prestatie, maar dit kan niet anders zijn ontstaan dan door meevallers waar de
raad nog niets van weet of dat men een greep doet uit de reserves. Dat wil
overigens niet automatisch zeggen dat dit dan een onterechte greep zal zijn, ook hier kunnen de
omstandigheden zo veranderd zijn dat dit nu geoorloofd is. Ik schat in dat het college de opbrengst van de verkoop aandelen Enexis hiervoor gaat gebruiken. Saillant detail is, dat de VVD een klein gedeelte van deze opbrengst wilde gebruiken om de extra OZB verhoging op niet-woningen te verlagen, maar dat dit ontraden werd door het college. Op 15 november vernemen we hier echter meer
over en dan kan ik er dus pas over oordelen. Duidelijk werd gelukkig dat onze
Algemene Risico Reserve hiervoor niet wordt aangesproken.
De enige smet op dit verhaal, buiten het feit dat de
grondpolitiek in Twenterand onder de verantwoordelijkheid van het CDA een
zwarte bladzijde is in de geschiedenis van Twenterand, is dat deze wethouder, overigens ook CDA, tevens aankondigde, in de rechtszaak tegen notaris
Endendijk in hoger beroep te gaan. Voor mij is dit echt onbegrijpelijk, zeker
als je het uitgesproken vonnis hebt gelezen. Dat liet namelijk geen enkele ruimte
om lichtpuntjes te ontdekken die kansen liet voor een hoger beroep. Ik ben
echter geen advocaat, speel soms slechts de rol van advocaat van de duivel,
maar doe dit wel onbezoldigd. Dat laatste kun je niet zeggen over onze advocaat, dit soort dossiers houdt de advocatuur in leven en in dit
geval mag je zelfs spreken van een heel goed leven. De gemeente heeft nu in
twee zaken hoger beroep aangetekend en in plaats van je knopen te tellen en een
streep onder dit dossier te zetten gaan we zeker weer zo’n 100.000,= euro extra
aan ingehuurde juridische bijstand uitgeven. Want de complete procedure wordt opnieuw gevoerd, van begin tot het einde. Dat houdt in dat er ook weer getuigenverhoren gaan plaats vinden en dat kan nog voor verrassende ontwikkelingen gaan zorgen en worden er weer inwoners en zelfs ambtenaren of zowel bestuurders als ex-bestuurders mogelijk beschadigd. De totale rekening aan gemeenschapsgeld gaat dus in ieder geval oplopen tot ruim boven de 7 ton en we lopen ook nog het risico dat de rechter
de beide families een hoger bedrag gaat toewijzen. Een onverstandig besluit van
het college, maar formeel kan ik er verder niets mee. Mogelijk later wel, als
deze beslissing verkeerd gaat aflopen, maar dan zitten we inmiddels al dicht
tegen de gemeenteraadsverkiezingen aan en gaan er toch mutaties plaatsvinden in
het college. De gemeente gaat nu echter wel een serieuze poging doen te schikken en die poging moeten we ook zeker doen, maar of de families hier nu nog oren naar hebben, vraag ik mij af. Mocht er een schikking komen dan zal het hoger beroep tegen de notaris gewoon worden doorgezet, dus die kosten en de persoonlijke gevolgen blijven bestaan.
Van de 10 moties en amendementen die er uiteindelijk in de
begrotingsvergadering werden ingediend werden er enkele aangehouden, enkele door
het college overgenomen of door partijen ingetrokken. Slechts een paar werden er uiteindelijk in stemming gebracht. Voor mij was ons amendement nr. 2 belangrijk en voor sommigen zelfs opvallend.. Vast staat dat de coalitiepartijen er door werden verrast en probeerden de mening
van het college te weten te komen, alvorens hier zelf een besluit over te nemen. Gerjan Smelt gaf zelfs aan zich te laten leiden door de mening van het college. Hij gokte er op dat het college zich tegen dit amendement zou keren, zodat hij zich er makkelijk van af kon maken, door als coalitiepartij zich achter het college te verschuilen. Maar tot zijn grote verassing en ik moet bekennen ook tot mijn (aangename)verrassing, adviseerde het college positief over ons amendement. De SGP gaf aan dit amendement te steunen en Henk Kerkdijk vroeg mij om het amendement aan te houden, hij wist kennelijk niet dat amendementen niet aangehouden kunnen worden, dus moest er op verzoek van de coalitiepartijen opnieuw geschorst worden.
Uiteindelijk werden de coalitiegelederen gesloten, beriep men zich op het
bestuursakkoord en wees ons amendement af. Opvallend dat zij nu plotseling wel
vasthielden aan het bestuursakkoord m.b.t. de OZB, waar eerder in het debat niet op werd
ingegaan toen ik de SGP herinnerde aan dit uitgangspunt van het akkoord. Kennelijk is dit onderdeel van het bestuursakkoord dus voor meerdere uitleg vatbaar en wordt dit afhankelijk van de situatie toegepast. Dat ons amendement het niet zou halen, daar had ik
vooraf al rekening mee gehouden, maar ik ben meer
dan tevreden over de aandacht die ons voorstel uiteindelijk heeft gekregen. Natuurlijk hadden we ons binnen onze fractie hier gedegen op voorbereid en hebben ons vooraf ook
goed laten adviseren door de ambtenaren. Ons standpunt, dat
het belang van een goede lokale economie voor alle inwoners incl. de gemeente
zo veel voordelen oplevert dat we, als we deze economie willen stimuleren, ook
allemaal bereid moeten zijn hiervoor te betalen, was hierin leidend. Hier geldt,
wat de VVD betreft, namelijk geen profijtbeginsel maar de solidariteitsgedachte. Een betaalde baan, is namelijk de beste sociale voorziening.
Dat we in de ogen van sommigen mogelijk van ons geloof zijn gevallen, door deze solidariteitsgedachte hebben we vanzelfsprekend ingecalculeerd en kunnen we bovendien ook heel goed weerleggen. We hebben als partij echt van alles geprobeerd om deze OZB verhoging van tafel te krijgen of tenminste te verlagen. Maar we kunnen goed luisteren en misschien nog wel beter tellen, voor onze voorstellen was geen meerderheid te behalen. Als dat niet lukt moet je proberen de door een meerderheid gesteunde voorstellen op basis van argumenten mogelijk nog wat aan te passen. Helaas hebben we hierbij het college wel weten te overtuigen, maar de drie coalitiepartijen uiteindelijk niet. Maar je moet natuurlijk wel open willen staan voor argumenten anders kun je praten als Brugman, maar staat de uitkomst bij voorbaat al vast. Ik ben blij dat we deze poging als partij hebben gedaan, waarbij ons standpunt over de OZB belasting recht overeind is gebleven. Wij blijven als VVD tegen het gebruiken van de OZB belasting als sluitpost van een begroting, maar we hebben (nog) te weinig zetels om hierin beslissend te kunnen zijn. Dat gaat echter in maart 2018 veranderen, daar ben ik van overtuigd. Onze solidariteitsgedachte in het stimuleren van de lokale economie heeft
overigens niets met een ondernemersfonds te maken, voor zo’n fonds moeten de
ondernemers zelf de gelden opbrengen en de gemeente kan bij de inning hiervan een rol spelen. Daar komen we dus later nog over te spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten