Dat na bijna 1.5 jaar eindelijk duidelijk is geworden waartoe de
aangifte tegen het vermeend lekken uit de vertrouwenscommissie heeft geleid, is
op zich een goede zaak. Ik dank de commissaris van de Koning dat zij, na wat aandringen van mijn kant, via een persbericht deze duidelijkheid heeft geschapen. Maar dat het
openbaar ministerie tot de conclusie komt dat men het onderzoek moet staken omdat er te veel mensen bij betrokken zijn is natuurlijk heel erg vreemd. Meestal
is er toch juist een gebrek aan mensen die informatie hebben of aantoonbaar betrokken
zijn bij een misdaad? Waar hebben we anders bijvoorbeeld een programma als 'Opsporing verzocht' voor? Een verklaring dat er in een zaak te veel mensen bij
betrokken zijn, had ik nog niet eerder gehoord.
‘Het onderzoek wordt gestaakt’ wordt aangegeven en dat houdt dus automatisch in dat
er vanaf juni 2016 wel degelijk een onderzoek heeft plaatsgevonden. Als dit
dan het geval is, hoe is het dan mogelijk dat de betrokken journalist nooit is
ondervraagd en dat de leden van de commissie ook nog nooit iets van justitie
mochten vernemen? Dat zou je toch zeker mogen verwachten als je serieus aan het
onderzoeken bent. Maar misschien zie ik dit wel helemaal verkeerd, want ik ben tenslotte geen rechercheur.
In het persbericht van 1 september 2017 werd overigens ook weer het vermeende lekken uit
2010 naar voren gebracht. Feitelijk is het juist dat er in 2010 ook een
onderzoek heeft plaatsgevonden naar vermeend lekken, maar ook toen kon men niet
bewijzen of en wie er dan gelekt zou hebben. Overigens was de samenstelling van
de vertrouwenscommissie in 2010 totaal anders dan de commissie die
nu in verband werd gebracht met lekken. Dus als je hierover, buiten het vaststellen
van dit feit, nog meer zou willen suggereren wordt het aantal mensen dat
bij beide vermeende lekken betrokken is geweest echt heel erg klein. Ook deze heel
kleine groep mensen, waartoe ik overigens zelf niet behoor, zijn echter door
justitie niet benaderd. Laat ik het zo zeggen, best een vreemd onderzoek toch? Hoe
dan ook, we zullen nooit weten of er daadwerkelijk gelekt is en door wie.
Ik heb gekregen waar ik om gevraagd heb en misschien krijg ik van Ank ook nog wel een antwoord op mijn brief. Toch is deze afloop in mijn ogen best wel teleurstellend, maar we zullen het er mee moeten doen. Zoals ik al eerder aangegeven heb, ben ik het er mee eens dat
de commissaris aangifte heeft gedaan, maar als justitie er zo mee omgaat, heeft
zo’n aangifte dus slechts een symbolische betekenis. Laat de politiek zich maar
eens buigen over het feit of het niet beter is procedures rond (her)benoemingen
gewoon in de openbaarheid te laten plaatsvinden. Wat valt er nu feitelijk te
verbergen?
Het reces is weer voorbij en de politiek gaat dus weer
beginnen. Het aantal onderwerpen waarover we ons als partij en als raadslid mee
bezig kunnen houden de komende debatten op 12 en 13 september is ongekend hoog.
Het college heeft in al haar wijsheid besloten de gemeenteraad de gelegenheid
te geven zich over 38 verschillende onderwerpen uit te spreken. Zoals de
fractievoorzitter van GBT al aangaf is het zeker voor de eenmansfracties met dit aantal onderwerpen vrijwel onmogelijk je taak als raadslid volledig uit te voeren. Want met 38 onderwerpen is de kans dat je
onderwerpen moet laten schieten, die normaal gesproken ook politieke aandacht
verdienen, zeker aanwezig. Dat is een
onwenselijke situatie en goed dat Mark Paters dit aan de orde gaat stellen,
mijn steun heeft hij. Misschien dat het
goed zou zijn als CDA’er Gerrit Kuiper dit aanmeldformulier ook nog even door
kijkt, mogelijk dat hij dan zijn ongenuanceerde opmerking dat raadsleden geen
vergoeding zouden mogen ontvangen, gaat herzien. Ik geef hem hiertoe graag de gelegenheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten